Niet durven zeggen tegen baas om stapje terug te doen

Ik zou het zeker aangeven, vooral na je eigen luisteren en die van je kleine speelt ook mee uiteraard.. Denk je baas liever heeft je het nu aangeeft dan dat je straks volledig in de ziektewet beland voor je uitgerekende verlof datum

Zeker aangeven, jouw gezondheid is het belangrijkste! En het is met een kindje van 2 ernaast gewoon een stuk zwaarder dan wanneer het je eerste kindje is. Heel veel succes en denk vooral aan jezelf!

Je hebt best wat rechten als zwangere.. Ligt er natuurlijk ook een beetje aan hoe relaxt je werkgever is hoe ze er op reageren, maar let wel dat jou gezondheid en die van je kleintje er niet onder mag lijden. Zelf ben ik ook zo, ook graag doorzetten en niet zeuren.. maar uiteindelijk toch na 16 weken de stap gezet en er werd super goed op gereageerd. Doe nu al 2 weken aangepast werk met bijna 2 dagen per week minder en het bevalt me heel erg goed. Voel me een stuk beter! Het risico op volledig ziekmelden/uitvallen is hierdoor gewoon minder en daar is de baas ook blij mee 😊 Die dag minder zou ik wel via ziektewet regeling doen en niet je een contract voor minder uren laten aanpraten, want daar kom je moeilijk weer op terug als het wel weer gaat / na de zwangerschap 😊

Zou toch zeker wel aankaarten bij je baas hoe het gaat. Ik heb maandelijks een gesprek gepland met mijn leidinggevende (risico inventarisatie en evaluatie: RI&E) dat formulier kan je gebruiken bij de gesprekken. Als het goed is zou elk bedrijf deze formulieren moeten hebben. Dan kan je maandelijks evalueren hoe het gaat etc. En kijken wat je werk kan doen om jou te ontlasten. Ik zit nu 100% in de ziektewet (19 weken zwanger) omdat het gewoon teveel was voor mij (ik werk in de zorg) Ik werd mee gerekend in het rooster, terwijl ik eigenlijk niet mee gerekend kon worden, omdat ik niet veel kon. Maar dan ga je al heeel snel over je grenzen heen om je collega's te helpen en je niet schuldig te voelen naar je collega's toe. Maar dit is natuurlijk niet goed voor jezelf en de kleine. Dus zou het zeker aankaarten op je werk!

Wat zeggen jullie dan tegen je baas?

Ik heb gewoon aangegeven dat het werk te zwaar is en gevraagd aan hun om met een oplossing te komen. Puur omdat ik ook niet wist hoe en wat. Gewoon recht voor zn raap en duidelijk aangeven dat het niet gaat. En dat je wilt voorkomen volledig de ziekte wet in te gaan

Zeker aangeven en dan dus deels ziektewet in. Voel je echt nergens schuldig over, met al een peuter er bij is het echt nog een stuk zwaarder (vind ik ook). Plus je werkgever krijgt gewoon van het UWV de uren die je bent ziekgemeld uitbetaald, dat is er dus o.a. om zwangeren te beschermen om niet maar door te gaan. Luister naar je lijf, je mag nog je hele leven werken 😉😉

Ja, helemaal eens met wat anderen schrijven. Luister naar je lichaam! Het is zo belangrijk om een goede start voor je kleintje te geven. Daar heeft iedereen baat bij! Bovendien is dit een tijdelijke situatie en krijgt je werkgever alles vergoed door uwv. Ik heb dit bij de eerste niet gedaan met alle gevolgen van dien. Intussen gaat het goed met ons maar het had heel anders af kunnen lopen. Nu van de tweede zwanger en heb via de bedrijfsarts geregeld dat ik voor 50 % werk en 50% ziek ben. Heb aan haar verteld dat ik misselijk en moe ben en op basis daarvan stelde ze dit voor.