Twijfels….. katten

No offens maar ik denk dat je moeilijk van te voren al kan zeggen dat je je katten nooit weg zou doen voor je eigen kind. Er zijn genoeg mensen die een huisdier hebben en voor een kindje kiezen. Zou niet weten waarom dat niet kan. Ik ken je situatie natuurlijk niet, maar als je denkt dat je dit kindje een veilig en warm thuis kan geven dan komt het met de katten erbij vast goed 😉

Sorry, maar wat is je vraag nou eigenlijk? Of je abortus moet doen vanwege je katten??

Mijn kat en mijn zoontje van 1,5 zijn echt de aller beste vrienden… die kat accepteert ook wel bijzonder veel 😅😅 maar slapen zelfs wel is samen in bed… en ja.. zijn langharig, ik heb er 2… maar dat is maar zo! Het is zo leuk om die kleine te zien opgroeien met die dieren 🥰

Ja eigenlijk wel om eerlijk te zijn. Mijn katten hebben mij door de moeilijkste momenten uit mijn leven getrokken en voor mij zijn ze net zo belangrijk als bijvoorbeeld mijn moeder. Ik zie ze dan ook echt als kinderen, ik vier hun verjaardagen ect ect

Uhh?.. Uiteindelijk zal je kind voor alles gaan. Wanneer kinderne opgroeien met katten worden ze vaak minder snel allergisch. Maar je wil je al de keuze maken of je kind weg te laten halen omdat deze misschien later allergisch kan zijn? Ik weet niet hoe oud je katten zijn?

Volgens mij is dit niet echt een keus die iemand anders voor je kan maken?

Lijkt me ook zo mooi❤️ maar ik maak me zo’n zorgen omdat de kans wel bestaat dat m’n kindje allergisch zou zijn en ik dan m’n kindje heel m’n leven ziek zou laten voelen omdat ik m’n katten niet weg wil doen😪

Nee ik kom er zelf gewoon echt niet aan uit. Ik wil het kindje dolgraag opvoeden maar dit alles laat me twijfelen of ik de zwangerschap wel door moet zetten. Overigens is de zwangerschap ongepland en heb ik van te voren hier dus niet over nagedacht

Mijn katten zijn 6, 6 en 5 jaar dus kunnen hopelijk nog minstens 10 jaar mee. En ik ben nog geen moeder dus misschien zit ik ernaast maar mijn katten zullen denk ik wel als het kindje er is, ook mijn kinderen blijven… en samen op nummer 1 staan. Zit echt met m’n handen in het haar😢

Het is ook een moeilijke keus, maar als jij denkt dat je alles te bieden heb aan het kindje dan zou de keuze snel zijn gemaakt. Ik hoop dat je alles voor jezelf op een rijtje kan zetten en de keuze kan maken die voor jou het beste voelt.

Ik hoop zo erg op zo’n situatie. Ik heb er 3 en stuk voor stuk even lief.

Ja ik ken mezelf en ik weet echt dat dat zo is. Maar denk je dat het goed komt en dat een eventuele allergie icm een behandeling wel te doen is met katten in huis?

Ja eigenlijk wel…😢

Is er een reden dat je bang bent dat je kindje allergisch zou zijn?

Jaa de reden is denk ik echt de grote angst om mijn katten weg te moeten doen, omdat ik 1000000 topics op Facebook voorbij zie komen hierover. Moeders die hun kat willen herplaatsen omdat hun kind allergisch blijkt te zijn…. Daar wordt ik altijd zo ontiegelijk boos van en ik wil zelf absoluut nooit zo zijn. Maar een kind doelbewust ziek laten opgroeien…… wat denk jij erover? Ik ben vooral benieuwd naar de kansberekeningen hoe groot de kans is dat je kind allergisch is

Ja, dat zijn mijn katten ook voor mij. Geen haar op mijn hoofd die me laat twijfelen of ik ze ooit weg zou doen - om wat voor reden dan ook. Oh, en ik ben allergisch, al sinds tiener, hoeft echt niet zo heftig te zijn. En mijn katten waren doodsbang voor andermans kinderen, maar niet voor hun eigen kind. Al die dingen Veranderde helemaal niks voor mij. Maar ik vind het wel echt heel heftig dat een eventuele super kleine mogelijkheid als een allergie van je baby je zo laat twijfelen over abortus. Als je twijfelt over het kindje, wat kan en mag hè, en wat ook logisch is met een onverwachte zwangerschap, neem daar dan goed de tijd voor en ga praten met een professional. Daar zijn ze voor. Succes met je keuze!

Jouw eerste alinea stelt me enigszins gerust💚

En alles in me zegt dat ik het kindje wil houden echt álles😪 Maar ik vind het oneerlijk een kindje ter wereld te laten komen met al vastgesteld dat als het kindje ziek zou worden van mijn katten…. Ik de katten niet weg zou doen… Dat maakt me dan toch een enorm slechte moeder 😢😢

Ik kan ook echt nergens een kansberekening vinden van hoe groot de kans is dat iemand allergisch is. En mijn moeder is zelf allergisch, zou dat ook invloed hebben en het bv in de genen zitten?

Ik snap je wel hoor. Toevallig is 1 van mijn katten zo een gedumpte kat nadat de baby er was (en poes niet interessant meer). Dus dat was ook wel even pittig voor de poes toen hier weer een baby verscheen. Maar aangezien ik even wat verder denk dan “de kat doet kut”, heeft ze het nu prima naar haar zin, als haar behoeften maar worden voorzien (net als die van de baby). Maar in mijn ogen zijn het ook allemaal van die mensen die: 1. Een allergie als reden opgeven zodat er niks gevraagd wordt maar ze eigenlijk gewoon de kat zat waren en ze zo hun schuldgevoel van het dumpen van een kat kunnen wegpoetsen 2. Totaal niet hebben nagedacht toen ze ff voor de leuk een kat namen en wat voor verantwoordelijkheid daarbij komt. Vaak zijn die beestjes een opvulling van een onvervulde kinderwens - tot het kind er daadwerkelijk is 3. Volledig vanuit een eigen idee blijven denken en niet de wereld van een kat erbij haalt (dus niet begrijpt waar het gedrag van de kat vandaan komt) Maar jij hebt al voor jezelf besloten niet zo’n persoon te willen zijn. Dan is het toch prima? Leven in angst van shit die andere mensen doen is niet echt realistisch, al helemaal niet om dat als reden voor een abortus te nemen. Ik vermoed namelijk dat je heel erg onderschat wat voor indruk een abortus pas achterlaat…