5 Reacties
één maand geleden
Heel veel sterkte! Ik begrijp heel goed dat je verdrietig bent. Maar ik weet zeker dat alles goed gaat komen!
Misschien is het goed als jullie even een paar dagen/een week afstand nemen, misschien naar je ouders of goede vriendin? Of familie? En je andere kinderen bij zijn vader! Dan kunnen jullie beiden tot rust komen en zo merken je kinderen ook niet wat er aan de hand is.
Als hij minder kwaad en boos doet kunnen jullie het goed bespreken en hopelijk tot een oplossing komen die voor jullie beiden het beste is.
één maand geleden
Wat heftig voor je!
Probeer toch iemand te vinden waar je mee kan praten en je zorgen kan delen, geen enkele relatie is perfect en dat weten jouw naasten ook. En anders bv via de huisarts om gesprekken bij de praktijkondersteuner vragen? Hier moet je niet (alleen) mee blijven lopen.
Succes!
één maand geleden
Wat een lastige situatie, ik kan me voorstellen dat je je eenzaam voelt. Goed dat je een berichtje hebt geplaatst. Hopelijk vind je gauw ook iemand anders met wie je hierover kunt praten.
Je partner voelt zich niet goed, dat is duidelijk. Maar dat betekent nog niet dat zijn gedrag richting jou oké is. Zeker niet als er kinderen getuige van zijn, maar anders ook niet.
Als ik jou was zou ik even geen vragen aan hem stellen, maar wel jouw wensen en grenzen met hem delen. Bijvoorbeeld: lieverd, ik zie dat je niet gelukkig bent en ik zou niets liever willen dan je wel weer gelukkig zien, maar zoals je tegen me doet, dat doet mij veel pijn en verdriet en dat is niet oké. Ik wil graag met je bespreken hoe we de situatie voor ons beide beter kunnen maken.
Je mag van hem verwachten dat hij dit ook wil, hoe slecht hij zich ook voelt en hoe moeilijk hij het ook vindt. Jullie zijn samen verantwoordelijk voor jullie relatie, voor jouw/jullie kinderen en voor jullie ongeboren kindje. Als hij hier niet voor open staat, dan is het denk ik jouw verantwoordelijkheid om voor jezelf en je kinderen te zorgen.
Het lijkt me belangrijk dat je tenminste één persoon bij wie je je veilig voelt in vertrouwen te nemen en om hulp te vragen. Mocht je niemand kunnen bedenken, dan is er via de huisarts hulp beschikbaar. Wel lijkt het me goed om je partner hierover van tevoren te informeren, zodat je het signaal afgeeft: ik wil dit het liefst met jou doen, maar ik doe in ieder geval wat nodig is.
Veel sterkte en succes! 🍀
één maand geleden
Dames, dank jullie wel voor jullie reacties 🤍 ik waardeer het enorm en het heeft me een zet de rustige kant op gegeven. Duizendmaal dank