Waarom zo onzeker…

Ik moet echt even van mij afschrijven… ik denk echt dat bijna iedereen dit wel herkend maar die onzekerheid ik word er gek van. Ene moment ben ik helemaal in de wolken en blij en dan bijna direct daarna denk ik weer als het maar goed gaat, als de baby maar op de goede plek zit, als ik maar geen miskraam krijg. Dit is nu mijn tweede zwangerschap en had gehoopt dat dit nu iets minder werd maar toch weer zit ik mezelf gek te maken… op 1 augustus hebben we de eerste echo en daarvoor gaan we op vakantie, dat vind ik wel even fijn! Hoop dat ik dan mijn gedachte een beetje kan verzetten😊 Maar o,o,o! Wat kan je hoofd/hormonen je soms gek maken om waarschijnlijk helemaal niks… Hoe gaan jullie hiermee om, of is het accepteren dat deze gevoelens er ook bij horen en vertrouwen dat het allemaal goed mag gaan?