3 Reacties

één maand geleden

Ik herken heel erg wat je zegt, ik je. Zelf vorig jaar november een miskraam gehad. Iedere x ben ik zo verbaasd na de echo dat het nog goed gaat. Die gedachte is ontzettend slecht dat weet ik. Maar als je het eenmaal heb meegemaakt kun je het niet meer loslaten. Ik ga het wel proberen om te gaan genieten. Want de kans is gewoon erg klein dat het nu nog mis gaat. Daar hou ik me aan vast en ik weet zeker dat het jou ook gaat lukken! Je bent al 12 weken hou je daar aan vast🩷

één maand geleden

Ik snap het heel goed. Ben zelf bijna 10 weken en leef echt van echo naar echo (krijg ik elke week). Bij mijn eerste zwangerschap had ik een goede termijnecho maar bleek het kindje met 14 weken toch overleden, daarna heb ik een gezond kindje gekregen en daarna nog twee miskramen met 7 weken. Dit jaar ben ik nog een kindje verloren met 15 weken nadat ik al vele goede echo’s had gehad, zelfs enkele dagen voor het mis ging nog. Dus ik heb het idee van een “veilige grens” volledig laten varen. Maar ik probeer er wel aan te denken dat de káns dat het nog mis gaat kleiner en kleiner wordt hij verder je in je zwangerschap komt. Elke dag is er weer een, en uiteindelijk hoop je zo tot de 37-40 weken te komen. Ik denk dat als je eenmaal te maken hebt gehad met verliezen je nooit meer helemaal zorgeloos in je zwangerschap kunt staan. Maar probeer het niet teveel je dagelijks leven te laten beïnvloeden, probeer contact te maken met je kindje en beetje bij beetje je vertrouwen te laten groeien. ❤️🙏🏻

één maand geleden

Er is helaas geen veilige grens, althans voor mij. Alle echo’s waren goed, zelf de 20 weken en spontaan een vroeggeboorte met 24 weken. Nooit meer een zorgeloze zwangerschap 😥