Zwanger en scheiden

Bah wat lijkt me dit lastig zo in de zwangerschap. Ik heb geen idee waar je vandaan komt en ook geen idee of je/we er wat mee kunnen, maar ik woon in de achterhoek en wij hebben een huis gekocht, ons huurhuis zal dus weer vrij komen, misschien als je uit deze richting komt dat we Iers kunnen regelen met de woningbouw ?

Ach wat een rotsituatie. En wat een botte lage actie van je man. Je hebt dat kind immers niet zonder hulp in je buik gestopt. Hij hoort je te steunen al is het maar vanuit waardering voor alle zorg die je tot nu toe in jouw gezin hebt gestoken. Zelfs al besluit je uit elkaar te gaan, dat kan met respect. Heb geen tips voor je vrees ik, maar voel met je mee. Sterkte meid en twijfel niet aan jezelf. Ik ken je natuurlijk niet maar je voed geen 2 kinderen op zonder een sterke vrouw te worden. Lucht je hart bij naasten en vraag hulp waar dat kan. Jij kan dit!

O-M-G meid wat een klote situatie!! Heb je de mogelijkheid om bijv tot na de bevalling bij je ouders te zijn, en vanuit daar woonruimte voor jou en de kids te vinden? Wat ontzettend naar en respectloos dat hij ook zo snel al iemand anders heeft. Ik heb niet echt advies voor je maar geef je een dikke virtuele knuffel op afstand🫶🏽🩷

Ah jeetje wat heftig! Ik zou zeggen dat jij meer recht hebt om nog in dit huis te wonen totdat er een andere oplossing is. Ik neem aan dat hij ook niet wil dat jij en jullie kinderen op straat komen te staan? Kan hij niet ergens anders gaan wonen? Lijkt me veel belangrijker dat jij nu rust krijgt.

Och jee, wat heftig voor jou en jullie kinderen. Kan je met hem in gesprek gaan dat jij en de kinderen voorlopig in jullie huis blijven wonen en dat hij daar ook aan meebetaalt? Misschien met een mediator in gesprek? Is er misschien een wijkteam of misschien kan je de gemeente contacten en vragen of ze met je mee kunnen denken? Ik wens je heel veel sterkte. Echt vreselijk om dit mee te maken.

Dag lieve mama, wat een moeilijke periode voor jou. Ik was even online gaan zoeken naar redenen voor urgentie en volgens mij begreep ik daaruit dat je recht hebt op urgentie. Ik plak even een stukje; Een urgentieverklaring voor een alleenstaande moeder is voor moeders die met spoed op zoek zijn naar een nieuwe woning, bijvoorbeeld bij een echtscheiding, een medische noodsituatie of dreigende dakloosheid. U dient aan voorwaarden te voldoen om in aanmerking te komen voor een urgentieverklaring. Bij een alleenstaande moeder zijn de regels niet zo streng als normaal, omdat er (minderjarige) kinderen bij de situatie betrokken zijn. Zodra uw aanvraag voor een urgentieverklaring (ook wel voorrangsverklaring genoemd) is toegewezen, krijgt u voorrang tijdens uw zoektocht naar een sociale huurwoning. Dit kan je vinden op, mijnurgentie.nl. Ik wil wel zeggen dat ik het heel naar voor je vind en dat je gauw een woning gaat vinden. En ook vind ik het heel stoer en moedig dat je voor je kind hebt gekozen en niet overstag bent gegaan voor een abortus, omdat je man dat wilde. Liefs

Wat een vervelende situatie. Ik snap dat je je afvraagt hoe nu verder. Voor mij werkt het om de praktische dingen klein te maken. Dus de eerste stap is om te regelen dat jij onderdak hebt, iig tot aan je bevalling. Je zegt dat jullie er met zijn tweeën kunnen blijven wonen, dus onderdak heb je. Ik zou wel kijken of het bespreekbaar is om er te blijven wonen met jullie kids, terwijl je man meebetaalt, en dat hij het huis verlaat, liefst zelfs ook nog na de bevalling. Verder woon ik zelf in een kleine flat van 60m2, en heb ik tot bijna 2 jaar samen met mijn zoon op een kamer geslapen. Eerst een cosleep er, en daarna een ikea spijlen bed. Dus ook het kamer probleem daarmee even parkeren. En zo zou ik de praktische dingen af gaan werken. Sorry, ik ben redelijk praktisch van aard, maar ik begrijp dat de schok en het verwerken boven alles uit komt drijven. Maar misschien helpt het je om tot voorlopige oplossingen te komen om in ieder geval met de 'paniek' van hoe nu verder te dealen. Ik wens je heel veel kracht en sterkte, en ik sluit me aan bij een eerdere reactie; als je al 2 kinderen hebt opgevoed, heb je al heel wat kracht laten zien, en voldoende ervaring om je er goed doorheen te slaan. Pittig of niet, jij kan dit. 💪🍀

Ja dat lijkt mij ook en totaal niet leuk super sneu voor je 2 andere kinderen ook veel sterkte 😘😘

Heel lief aanbod, maar is helaas voor mij niet haalbaar. Ik woon zelf in brabant

Helaas is dat geen optie. Mijn vader leeft niet meer en mijn moeder is na zijn overlijden in een 55+ woning gaan wonen en heeft maar 1 slaapkamer. Dus helaas geen optie met 2 en straks kindjes😔 En de woningbouw wil pas meedenken als ik officieel gescheiden ben op papier. En dat proces kan nog best lang gaan duren begreep ik.

In eerste instantie wilde hij zelf ergens anders heen zodat ik in alle rust hier nog kan wonen tot na de bevalling. En dat ik de kraamtijd rustig doorkom zonder teveel stress over een woning vinden. Maar nu hij een ander heeft moet alles ineens zo snel mogelijk en is hij al bezig om dit huis over te kunnen kopen. En ben er bang voor dat zodra alles op zijn naam staat, dat ik eruit gezet wordt en hij de kinderen bij hem wil houden. Maar het is nog niet zeker of hij het wel kan overnemen of dat het uiteindelijk dan toch verkocht moet worden. Maar in beide gevallen zit er bij hem haast achter.

Mediator zijn wij al mee bezig voor een afspraak, maar dat loopt allemaal niet zo’n vaart. De gemeente en woningbouw willen pas meedenken als ik op papier officieel gescheiden ben en dat proces kan nog wel even duren.

Ik heb inderdaad ookal gekeken voor eventuele urgentie, maar als ik daar al recht op heb(wordt vaak niet meer gegeven) dan geven ze dat pas zodra ik officieel gescheiden ben en op straat sta. Zolang ik nog een dak boven mijn hoofd heb doet de woningbouw en gemeente niks😔

Ik ben inderdaad al blij als ik iets kan krijgen wat een beetje in de buurt zit van mijn werk en de opvang van de kinderen, omdat ik geen auto heb kan ik niet zomaar alles aannemen. Want moet de kindjes ook kunnen wegbrengen nog.

Wauw ik schrik van je berichten. Dus je moet letterlijk met je kind in je buik op straat staan en dan pas helpen ze je? Belachelijk!! Je (ex-)man zou zich moeten schamen dat hij dit jou en zijn kinderen aandoet, onvoorstelbaar! Kan je echt niet met hem in gesprek dat hij jou en de kids in jullie huis laat wonen tot in elk geval na de kraamtijd? Ik kan er echt niet bij dat hij dit niet zou doen. Ik leef heel erg met je mee, heel veel sterkte🩷

Pff, wat een eikel als hij dat daadwerkelijk doorzet. Ik snap nooit dat mensen opeens zo kunnen veranderen als ze eenmaal gaan scheiden. Dat je elkaar niet meer leuk vindt oke, maar je blijft de mama van zijn kinderen en de vrouw waar hij lang mee samen is geweest. Je zou zeggen dat dat iets moet betekenen voor hem. Ik hoop dat je met hem in gesprek kan gaan en dat hij toch nog enigszins voor rede vatbaar kan zijn.

Ik heb dit gesprek al heel vaak met hem willen voeren, maar hij wil nergens over praten en is altijd weg. Dat maakt het wel moeilijk Hij wordt ook steeds boos en dreigt er zelfs mee om voor de volledige voogdij te gaan. En nu weet ik dat hij dat nooit voor elkaar gaat krijgen dus maak mij daar niet druk om. Maar san vertrouw ik ook niet echt op zijn andere uitspraken

Ja ik vind het ook bizar. Het ene moment ben je alles voor iemand en het andere moment beteken je niks meer. Hij zegt wel tie mij alles gunt, maar ondertussen is hij alleen maar bezig mij het leven zuur te maken. Snap er niks van. Ik wil juist het beste voor de kinderen en voor ons beide. Want als kinderen bij hem zijn, wil ik ook dat de kindjes het goed hebben en ze leuke dingen kunnen doen met papa

Oh bah wat naar dat je hier doorheen moet tijdens je zwangerschap.. Ik wens je heel veel kracht en liefde toe in deze tijd 🌹

Ja lijkt me ook dat het zo hoort. Heel vervelend. Hopelijk kun je toch eens gesprek met hem aangaan hoe hij de situatie voor zich ziet. Wil hij wel wat met de nieuwe baby te maken hebben? Erkenning/gezag?