Zwanger na miskraam

Inderdaad ben zo blij elke keer als ik boven de wc hang puur omdat t me een gevoel geeft van dat t goed zit zolang ik klachten heb! Helaas heb ik elke keer wel tussendoor spotting en dat maakt me toch onrustig. De verloskundige zegt dat t geen kwaad kan dus hopen we daar maar op🍀 Wij durven inderdaad ook niks te kopen! Alsof je het dan gaat jinxen ofzo terwijl je weet dat t zo niet werkt😅 Nog even aftellen tot de echo🤞

Wat spannend he! Ik mag ook 8 augustus. In oktober ook een miskraam gehad met een hele lange naloop. Herken heel erg wat iedereen zegt. Fijn om over 2 weken ook de goede echo resultaten mee te lezen ❤️

Hier hetzelfde. Mei een missed abortion en afgelopen week positieve testen gehad. Mag gelukkig 9 augustus voor de eerste echt en hoop dan 6+5 weken te zijn. Had de vorige zwangerschap veel klachten zoals zware vermoeidheid en een misselijk gevoel. Nu op gevoelige borsten en wat krampjes geen symptomen. Maar ik voel ook meer stress en onrust dan blijdschap. Denk van voor weer die heftige teleurstelling. Merk het zelfs bij mijn man. We hebben het er eigenlijk niet over. Vind dat ergens ook heel jammer.

Ook bij mij lijken de klachten minder dan de vorige keer, maar ben nu 5 weken + 4, je kunt jezelf dan helemaal gek maken he dat je minder voelt en daar conclusies uit trekken. Probeer het elke keer naar de 8e toe te zetten. Dan weten we meer.

Ik snap wat je bedoeld. In jan missed abortion met 6+1 weken had al 8 weken moeten zijn. Vorige week een echo met 6+1 en een kloppend hartje gezien nu alleen de hele tijd de angst dat het toch nog mis gaat

Hoihoi, Ik begrijp je angst.. hier 1e zwangerschap een MA in dec kindje bij de echo geen hartactiviteit en dus8w5d en zou 10w5d moeten zijn toen. Nu vorige week zaterdag totaal onverwacht een positieve test in mij handen..had de vrijdag een kleine bloeding gehad en mn partner zei, test nou gewoon. helemaal flabbergasted. Want ik dacht dat ik ongesteld was 6-10 juli maar wss was dit dus innestelingsbloeding. . Nu afgelopen week paar dagen gevoelige borsten maar die zijn dus sinds gisteren helemaal weg. Nu begint de stresskip hier natuurlijk. Maandag heb ik de vitaliteitsecho maar ik ben al sinds gisteren heel verdrietig. Omdat ik van het ergste uitga. Pff

Heel begrijpelijk dat je bang bent! Hier 2 sterretjes, 1 levend kindje en nu weer een wensje in mijn buik. Het laatste sterretje was een MA. Jeejtje wat had ik me vergist in mijn lichaam. Ik voelde me écht verraden. Hoe kon ik het nu niet gemerkt hebben en hoe kon het zo zijn dat mijn lijf het niet zelf losliet. Uiteindelijk hebben we de miskraam moeten opwekken met medicatie en dat was écht erger dan de bevalling van onze dochter. Dus ja, lelijke ervaring was het zeker! Nu schieten nog steeds gedachten door mn hoofd: wat als... maar daar zet ik tegen over: hoe pijnlijk en verdrietig ook, maar dan IS HET ZO. Dan komt er een rouwproces en krijgt ook dit kindje een waardig afscheid. Maar! Ik heb op de een of andere manier zo'n rotsvast vertrouwen🙂. En daar houd ik mezelf ook echt aan vast. Misschien helpt het je😘

Ik hoop dat je een goede echo hebt vandaag ❤️ Wie mag er deze week nog meer voor een echo? Ik mag aanstaande vrijdag

Ben benieuwd hoe het gaat!

Dankjewel ❤️ We hebben een mooi kloppend hartje gezien en juiste grootte voor de termijn. Heel erg opgelucht 😊

Wat geweldig nieuws. Wij mogen donderdag...

Wij mogen ook donderdag weer. Vorige week dinsdag geweest met 5+4 en zag er toen goed uit maar nog te vroeg voor een kloppend hartje. Ben weer goed ziek naar dit is mijn zesde zwangerschap en 6 keer flink ziek geweest, en toch maar één kindje in onze armen. Dus helaas haal ik daar weinig vertrouwen uit. Vanmorgen ook beetje roze bij afvegen dus voel de angst echt door mijn hele lijf nu, al kan het ook gewoon door wat obstipatie waar ik last van heb komen. Maar ik kan het nu niet loslaten, voel me zo bang 😭

Wij hebben in 2022 bij 6 weken en 4 dagen geen hartslag gezien, de echo een week later helaas ook niet goed. De miskraam is toen ook niet goed gegaan, dus uiteindelijk 2 maanden later alsnog een curretage gehad. Eind 2022 een bbz gehad, daarvoor 2x behandeling met die chemo gehad voor die weg was. We zijn nu 4 jaar bezig, waarvan 3 onder behandeling van het ziekenhuis. Dit is nu onze laatste ivf poging en heb nu een positieve test en een goede eerste echo gehad. Maar we durven gewoon echt niet bij te zijn of te genieten door wat we eerder hebben meegemaakt. Iedereen om ons heen is door het dolle heen, maar wij voelen het echt niet. De angst dat het weer mis gaat is zo groot. Ik denk dat dit ook de hele zwangerschap zo zal blijven eigenlijk. Maar ik hoop wel dat als we bij de eerstvolgende echo een hartslag zien, er meer opluchting zal zijn, omdat we dan verder zijn gekomen dan ooit

Hier precies hetzelfde. Eindelijk weer zwanger, voor de tweede keer. Eerste zwangerschap werd een miskraam bij 6+4 week. Zo verdrietig, en merk dat ik het nu super spannend vindt. Elke keer WC checken op bloed, heb nu best wel buikkramp afgelopen dagen dus dat vindt ik ook spannend. Gelukkig 'voel' ik me nu ook veel meer zwanger dan vorige keer, veel meer klachten (misselijk, moe, zere borsten). Komende vrijdag de echo, dan ben ik precies 7 weken als het goed is. Tel de minuten af!

Wat een heftig verhaal, ik kan me goed voorstellen dat jullie je nog niet helemaal blij durven te voelen. Wanneer heb je je eerste echo?

Wat spannend :-( Nog 2 dagen volhouden!

Ik heb sinds 2021 5 miskramen gehad en geen goede zwangerschappen. Het ging steeds voor de 10e week mis. Nu voor de 6e keer zwanger (8+5) en zo zenuwachtig.

Ja bijna!! Gelukkig geen bloed meer gezien, is echt heel minimaal gebleven dus denk gesprongen vaatje geweest. Nu zo hopen dat het donderdag goed is en vanaf daar stressen we weer verder 🤞🏻

Die hebben we vorige week gehad om zeker te zijn dat het op de goede plek zit, en dat was gelukkig ook zo! Dus dat is 1 angst minder. Nu a.s. vrijdag weer terug en dan is er hopelijk een hartslag te zien. Dan ben ik weer 6 weken en 4 dagen, maar dan met beter nieuws hopen wel. Kon ik de tijd maar vooruit spoelen 😉

Ja, ik herken dit heel erg. Begin 2023 een acute buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. De vk heeft het gemist en heeft me gewoon naar huis gestuurd met de mededeling dat het een miskraam was. Een week later ben ik acuut geopereerd en is een eileider verwijderd. Daarna nog 2 miskramen gehad, waarvan 1 met pillen opgewekt moest worden. Nu met 6 weken een kloppend hartje gezien op de goede plek. Dat sluit een bbz uit en dat is een hele opluchting. Dat is verder dan we ooit zijn gekomen! En toch durf ik er nog niet op te vertrouwen dat het goedkomt en blijf ik voorzichtig in mijn blijdschap