2e zwangerschap, keizersnede mama's?

Hoi! Mijn 1e zwangerschap spoed keizersnede. Kort beknopt na uur persen geen vortgang, gynaecoloog erbij inknip met vacuümpomp ook een uur. Geen vooruitgang dus spoed keizersnede. Ik ben nu 8 wkn zwanger en MAG niet meer vaginaal proberen. Geen keuze voor mij, maar geeft ergens enorme rust wetende dat er geen spoed zal komen hoop ik.. kijk niet uit naar het herstel, maar wel na mijn 1e bevalling de rust eromheen. Doe wat jou ingeeft, je hebt nog even de tijd om te denken

Hoi! Mijn eerste bevalling eindigde ook in een keizersnede. Ik was toen ingeleid ivm hoge bloeddruk met een ballonnetje en weeënopwekkers etc, maar ik bleef urenlang hangen op 9.5 cm. Ze bleek tijdens de keizersnede een sterrenkijker & de gyn zei dat ze er nooit op de normale weg uit had kunnen komen. Ik ga dit keer voor een geplande keizersnede, puur omdat ik zo’n bevalling niet nog eens wil ervaren… het voelde een beetje als al die moeite voor niks zeg maar. Enige wat me vervelend lijkt is dat je dus 6 weken je oudste kind niet mag tillen en zij voorzichtig moet zijn ivm het herstel van je wond. Ze is tegen die tijd wel 3 jaar en 3 maanden dus ze zal het wellicht goed begrijpen, maar toch. In jouw situatie zou ik misschien wel eerder overwegen voor een vaginale bevalling omdat de eerste bevalling met een andere soort reden een keizersnede werd. Lastig!

huh? 9.5cm mag je wel persen als je persdrang heb, het persen zorgt voor de 10cm en met sterrenkijker kan je wel vaginaal bevallen, vriendin van mij heeft zo een bevalling gehad met haar eerste, vaginaal en sterrenkijker. Ze doen in ziekenhuis vrij snel de snelste manier helaas, alles moet zo snel mogelijk. begrijp me niet verkeerd hoor mijn oudste was ook een sterrenkijker heb ik ook een spoed keizersnede voor gehad, ik wist niet beter.

ik heb bij mijn eerste een spoed keizersnede gehad, ze zeiden dat het sterrenkijker houding was maar een vriendin van mij die had een vaginale bevalling met haar eerste als sterrenkijker, dus had ik eigenlijk wel gekund, helaas moet altijd alles snel snel voor hun in ziekenhuis. bij mijn 2e bevalling ging ik vaginaal bevallen, de verpleegkundige die ik toen eerst had die wilde mij ophaasten en zeggen dat het sneller moest, als het met een uur nog niet vorderd moest ik nadenken over keizersnede, ik werd zo boos op haar dat ik me zelf niet onder controle kreeg, het was niet alleen dat was ook meer, ze was zó negatief. gelukkig was er een wissel van verpleegkundigen en deze 2 keken met handen over elkaar naar mij (wat ik ook wilde), hadden volle vertrouwen in mij en lieten mij rustig mijn ding doen. ik had nog niet volledige ontsluiting maar had wel persweeën dus mocht al persen, uiteindelijk met kwartiertje persen werd me baby geboren. was zo een mooie en fijne ervaring. zou nu weer vaginaal willen bevallen.

Hier ook een inleiding die eindigde in een spoedkeizersnede na een mislukte vacuüm extractie en foetale nood. Mijn dochter bleek een sterrenkijker en lag daarbij in voorhoofdsligging. Ik wacht ook echt het gesprek met de gynaecoloog af zij kunnen (een soort van) kans berekening doen. Mijn voorkeur gaat uit naar vaginaal bevallen. Na de keizersnede niet kunnen tillen etc lijkt me erg lastig met een dochter van dan nog geen 2 daarbij veel langdurige klachten overgehouden aan de keizersnede. Ook had ik een grote wens dat mijn man haar kon aanpakken/ navelstreng kon doorknippen en dat we een "golden hour" hadden na de bevalling en dit heb ik allemaal gemist door de keizersnede.

Hier "ervaring" van mijn vorige zwangerschap. Als eerste bevalling had ik een miskraam bij 17 weken, dat voelde qua "bevalling" heel echt en gaf me vertrouwen in mijn lichaam. Bij mijn oudste dochter een tijd valse weeën gehad, dat schoot niet echt op. Paar dagen later braken spontaan de vliezen, maar nog steeds onvoldoende actie. Vervolgens ingeleid, tot 9,5 cm maar geen persweeën. Dat werd toen uiteindelijk een spoedsectio wegens niet vorderende bevalling. Bij mijn tweede dochter had ik gehoopt dat het nu wel zou lukken. Maar opnieuw vanaf niks ingeleid worden zag ik ook niet zitten. Dus het volgende afgesproken: lang afwachten zolang alles goed gaat, tot uiterlijk 41+0. Maar op dat moment had ik nog geen enkele wee gehad, toen werd het een geplande keizersnede. Tijdens de keizersnede merkte de gyn dat de baby net als de eerste keer niet goed was ingedaald en een beetje onhandig scheef lag. Toen sprak ze duidelijk haar advies uit om bij een derde direct voor een keizersnede te gaan. Dat gaan we deze keer dus doen. Maar ik was bij de tweede wel heel tevreden met het plan wat we gemaakt hadden om af te wachten.

Hier ook een keizersnede gehad bij de eerste. Na 4 dagen voorweeën, uiteindelijk handmatig vliezen gebroken, weeën opwekkers, ruggenprik, sterrenkijker en de hele mikmak eindigde het toch in een keizersnede. Prima ervaring aan overgehouden en gelukkig een snel en goed herstel gehad. Ik ga volgende week aan de verloskundige navragen hoe het zit en wat ze adviseren. Sta voor beide opties open.

Ik had ook met mijn dochter een spoed keizersnede, met 40 weken ingeleid, omdat ze aan de te kleine kant zou zijn, ballonnetje geplaatst en volgende dag in de ochtend opgenomen, weeën opwekkers en alle toeters en bellen, bleef uiteindelijk op 4cm hangen, daarna een ruggenprik gehad omdat ik de weeën niet meer aan kon die flink opgevoerd werden. Daarna nog steeds 4cm, maar de hartslag van mijn dochter daalde met elke wee, dus hebben ze snel geschakeld en werd het toch een spoed keizersnede. Al met al kijk ik er positief tegenaan, want ze hebben juist gehandeld en ben blij met de zorg die ik heb gehad. Het herstel ging gelukkig ook redelijk voorspoedig. Voor deze zwangerschap krijg ik een partus modus gesprek in het ziekenhuis om de opties te bespreken. Ik denk dat ik zelf iets meer neig naar een geplande keizersnede, maar ik wacht het gesprek geduldig af.

Ik had een geplande keizersnede bij de eerste, ivm stuitligging. Eigenlijk was alles aan de zwangerschap vervelend: überhaupt het zwanger raken heeft 5 jaar, veel ingrepen en hormonen gekost. Toen ik eindelijk blijvend zwanger was na 5 miskramen, had ik HG. Toen dat een beetje onder controle was, hadden we een slechte 20w echo. Uiteindelijk bleek alles goed, maar we hebben een maand in de stress gezeten. Daarna dus die stuitligging en ik had best wel angst voor een natuurlijke bevalling. Een versie is wel voorgesteld, maar er is best een kans dat die mislukt of dat het kindje terugdraait, die ellende wilde ik mezelf besparen. Het was op. De keizersnede zelf is in alle rust uitgevoerd, man mocht de hele tijd erbij zijn. Het herstel ging redelijk goed, ik denk dat het sneller was gegaan als ik geen borstvoedingsopstartellende had gehad (met uiteindelijk een dubbele borstontsteking en stoppen met kolven/voeden). Dus het enige wat ik dit keer anders wil, is meteen al flesvoeding. De pijn en het verdriet en de slechte nachten puur door te moeten kolven, sla ik dit keer graag over. Dan kan man de eerste nachten voor zijn rekening nemen, of we verdelen het, zodat ik sneller herstel. Dat is voor iedereen in het gezin het beste, denk ik. Ik heb wel begrepen dat veel ziekenhuizen toch vaak aandringen op een vaginale bevalling. Ik ben benieuwd hoe dat in "mijn" ziekenhuis is. Ik heb maandag een telefonische intake bij de gynaecoloog, we gaan het zien.

Ik heb inderdaad ook een uur geperst maar er gebeurde echt helemaal niks. Omdat ik al 24 uur bezig was is er uiteindelijk, mede door mezelf, gekozen voor een keizersnede 😄

Hier ook zwanger van de 2e. 1e een spoedkeizersnede met een termijn van 30 weken, ons kindje is 10 weken te vroeg geboren. Nu ook onder sterke controle en ik zou natuurlijk mogen bevallen als het allemaal goed gaat en langer blijft zitten uiteraard. Ik denk dat ik de natuurlijke manier wel wil proberen, omdat het voelt bij de 1e alsof ik hem niet zelf op de wereld heb gezet. Mijn zoontje werd ook direct weggenomen en wist 2 uur lang niet hoe het met hem ging.

Ik vond het na een tweede keizersnede wel lastig in de eerste periode met onverwachte bewegingen van het oudste kind. Niet tillen kun je zelf wel goed bewaken, maar soms op de bank of met een knuffeltje ofzo heb je af en toe toch opeens een knietje of elleboog in je wond/litteken. Maar goed, dat doet dan pijn maar het levert ook niet meteen schade op natuurlijk. Het is wel even wat meer oppassen.

Ja dat vond ik ook héél stom! Hier een gezond kind a terme, maar ik moest zelf toch naar de uitslaapkamer , kind ging met papa mee en ik lag een uur alleen.

Dit had ik dus niet, omdat het een geplande ks was. Man en kind bleven bij mij, omdat ze voorbereid waren dat ik geopereerd zou worden. Daardoor was er een verpleegkundige beschikbaar om bij zoon te blijven, zij was dus ook (discreet) aanwezig op de uitslaapkamer. Ze mogen namelijk geen newborn zonder beschikbare verpleegkundige achterlaten op de uitslaapkamer. Ik geloof dat deze verpleegkundige degene was die zowel tijdens de operatie als op de verkoever foto's van de geboorte en van ons heeft gemaakt. Dubbele functie, dus :)

Hey hoe oud is / was je kindje ten tijde van KS? Mocht die ook mee / blijven bij / onder een verpleegkundige? Ik heb een spoedkeizerssnede ook gehad en zal nu een gelande keizersnede krijgen (om verschillende redenen vraag ik dit zelf nu en wordt het ook wel geadviseerd bij mij)

*geplande* (typfoutje) 😅

Oh ik bedoelde met kind de baby, de newborn dus. Degene die ze net uit mijn buik hadden geplukt ;) Nu we voor de tweede gaan, zal kind (dan 2,5) niet meegaan. Daar regelen we opvang of oppas voor. Naderhand haalt man hem op, even kijken en dan gaan zij samen naar huis. Ik zal in het ziekenhuis moeten blijven met de baby. Vorige keer mocht ik na 24 uur naar huis, ik neem aan dat dat nu ook weer zo gaat.

oh heb je ook verschillende houdingen geprobeerd bijvoorbeeld op je knieën enz? vaak helpt dat ook wel. ik was 26,5u met weeën en alles bezig maar alleen omdat me baby niet anders ging liggen wilde ze keizersnede doen, eerlijk gezegd had ik het niet gewild maar ja here we are 🤷🏻‍♀️ ik ga voor nu denk ik een doula nemen tijdens mijn bevalling zodat zij mijn stem kan zijn.

Dat was een pittige bevalling! Ik snap wel dat het rust geeft dat je weet dat het een keizersnede wordt. Alleen het herstel is natuurlijk wel heel pittig.

Pfff, ja dat lijkt mij echt geen pretje.. Snap dat je het gevoel hebt dat het voor niks was.. Geeft nu wel rust denk ik dat je voor een geplande keizersnede gaat. Scheelt wel dat ze dan 3 is! Dan begrijpen ze al veel. Zal wel even wennen worden voor haar, maar dat komt wel goed!