Vertellen tegen ouders

Sorry, maar als mijn ouders zo zouden doen, zou ik echt afstand van ze nemen. Het belangrijkste is jouw welzijn en dat van je ongeboren kind. En daarna dat van de rest van je gezin. Die negativiteit heb je niks aan.

Dat wil ik ook aan de ene kant heel graag puur zodat ik meer rust heb maar mijn vriend vind familie belangrijk wat ik begrijp maar ik weet niet echt hoe ik mij erbij moet voelen

Herkenbaar, dat gevoel. Ik was 28 en mijn ouders waren de eerste aan wie wij het nieuws vertelden. Ze vielen stil en wilden de echofoto niet houden want “er was toch niks op te zien”. Mijn moeder draaide binnen 10 minuten bij, maar mijn vader was echt lomp. Ik heb daarom 3-4 maanden het contact afgehouden omdat ik er zo kapot van was. Nu bij de tweede zwangerschap komt dat gevoel weer een beetje terug. Jammer dat anderen je zo van de roze wolk af kunnen trekken. Dat wil ik dit keer echt niet meer laten gebeuren. Ik ga proberen om dit keer niks aan positiviteit te verwachten en laat de negativiteit lekker langs me heen gaan. Ik hoop dat jou dat ook lukt, mocht de reactie weer vervelend zijn. Succes!