2e kindje?

Kan me jullie twijfel goed voorstellen! In the end is het natuurlijk een beslissing die jullie alleen zelf kunnen maken.. mijn vriend en ik hebben zelf geen twijfels over of we nog een tweede willen (dat willen we), maar wat ik wel herkenbaar vind is dat ik nu niet alweer zwanger zou willen zijn.. onze dochter is net 17 maanden, slaapt nog zelden door, loopt nog niet zelfstandig en ik heb de behoefte om er echt nog even helemaal voor haar te zijn nu ze nog zo klein is (en te genieten van de relatieve vrijheid met 1 kind nu de wereld na corona weer open gaat).. begrijp dat jullie door leeftijd iets meer druk voelen, maar ik zou jullie zelf ook even een paar maanden de tijd geven en kijken of met het groter worden van jullie dochter jullie gevoel over beslissing voor wel of niet een tweede ook duidelijker wordt :)

Hier ook enorme twijfel soms. Hart zegt ja, hoofd met praktische zaken zegt dan weer neen. Ik geniet zo hard van ons dochtertje, heb het gevoel dat ik er volledig kan zijn voor haar, heb geen zin in weer die babymaanden,.. MAAR kan me niet voorstellen dat ze geen broertje of zusje zou hebben, ze is zo fan van haar neefjes! En mijn toekomstbeeld was altijd een gezinnetje van vier. Wij gaan we ons hart en gevoel volgen. Dat praktische komt wel goed 😊

Ik herken het ook hoor. Mijn hart zegt dat ik graag een tweede zou willen en ook voor ons meisje. Maar dat eerste jaar.. daarna wordt het echt leuk vind ik maar dat eerste jaar, tja.. dat zou van mij niet perse nog eens hoeven. Maar dan denk ik weer, ja.. een jaar is zo voorbij en kijk naar ons meisje. Ik heb nog nooit zoveel genoten van een mini mensje en hoeveel je van zo'n lieverd kan houden! Ik gun haar alles en ook een broertje of zusje want ze vind andere kindjes fantastisch en is heel sociaal. Nu nog niet hoor, maar als het aan mij ligt zou er wel een tweede komen denk ik. Maar ik ben niet alleen natuurlijk, mijn man moet het ook willen. Ondanks dat zowel de zwangerschap en de bevalling absoluut niet over rozen ging en ze pas sinds een maandje of wat enogsinds de grootste deel van de tijd doorslaapt. Maar nu ze 16,5 maand is, is ze al zo snel groot geworden en kan ze al zoveel en is ze al echt een eigen persoontje en een enorme schattebout en met 2 komen er ook voordelen bij vind ik dan, of denk ik dan. Ze kunnen samen spelen, de oudste kan wat helpen misschien met het kleine broertje of zusje, ze kunnen elkaar vermaken en noem maar op. Je bent dan niet meer zo alleen met zn 2 (of 3 als papa thuis is van het werk). Al vind ik het wel echt heerlijk met haar 😍

Hoi! Ik begrijp je heel goed. Wij zijn ongeveer van dezelfde leeftijd en onze dochter sliep pas met een jaar door. Wij zijn ook nog best wel moe vaak, door langdurig gebrek aan slaap. Daarnaast is ze best wel een pittig meisje. Wel hebben wij altijd al gehad dat we ook een tweede willen, ook als maatje voor onze dochter... Het duurde beste lang om zwanger te worden de eerste keer.... Daarom zullen we niet meer zo lang wachten om voor de tweede te gaan. Wie weet duurt het ook weer zo lang? Daarnaast ben je sowieso al wel 9 mnd verder als het kindje er is. En we hopen dat de tweede een betere slaper zal zijn, elk kindje is anders denken we maar... 😆

Grappig die laatste zin. Dat dachten / hoopten wij bij de 2e ook. Maar de 2e is nog erger dan de 1e. (lastig voor te stellen). We moeten er voor de jongste nog minimaal 3x per nacht uit en de oudste 1 a 2 keer. Ik heb altijd geroepen 3 kindjes te willen, maar neem niet de gok dat de 3e opeens een heel goede slapen en rustig is 🤭 4 jaar geen nacht doorslapen is hel 😅

Is inderdaad ook een mogelijkheid 😅. Maar nummer 2 is bij ons welkom 😉☺️

Dat zeker natuurlijk! Ook leuk voor later, voor elkaar.

Heel herkenbaar, hier hetzelfde. Ik heb altijd al 2 kindjes gewild. Ben zelf enig kind en mijn man dus ook. Mijn man vindt een 2e erbij lastig. Vooral praktisch gezien en ook financieel al hebbem wij het niet slecht. Qua ruimte is het wel lastig met maar 2 slaapkamers en verhuizen gaat helaas niet, zou dat echt heel graag willen maar oké. Zorg komt grotendeels op mij neer en de kleine gaat naar gastouder en schoonouders die echt dol op hem zijn. Ook zij zouden een 2e erbij heel leuk vinden en gaven aan dat wel aan te kunnen. Onze zoon is op eten na echt heel makkelijk. Slaapt heel veel (te veel naar mijn zin zelfs) en kan 'm overal mee naar toe nemen. Met een 2e weet je niet hoe dat gaat en ook praktisch want ja hoe ga ik bijv. Met 2.kids tegelijk zwemmen of naar de speeltuin. M'n zoontje is nu 16 maanden en nog erg afhankelijk al kan hij wel zelfstandig lopen (loopt alleen straal de andere kant op van waar ik heen wil maar oké) al met al hier is de wens er van mij uit zeker maar m'n man is nog niet zover dus voor mij geduld tot m'n man ook zover is. Of het blijft bij 1 als m'n man besluit echt geen 2e te willen