Acceptatie leven met een kind

Ik snap je helemaal.. maar ik blijf altijd zeggen: Het is een fase 💗

Ooooh jaaaaaa! En wat goed dat je het gewoon deelt! Ik heb het heel soms en ben met een partner en maar 1 kind. Ik heb heel erg mijn eigen tijd gemist, toen mn dochter kleiner was. Ik denk dat het heel belangrijk is dat je over een dag momenten vindt waarin je heel even goed voor jezelf kan zorgen. Iets kan doen waar je blij van wordt.

Ja die momenten voor mezelf heb ik wel. Zodra ze op bed ligt begint ‘onze’ avond samen of iets voor mezelf. Het is meer dat je weet dat elke dag zo vroeg begint. En er rekening mee moet houden dat je het s avonds niet laat maakt. En als je het dan een keer laat maakt, er de volgende ochtend weer vroeg uit moet en je brak bent de hele dag 😅

Ik denk dat ik het echt pas geheel accepteerde toen mijn oudste dochter een jaar of 1 was hahaha. Dan krijg je er meer voor terug en wordt het echt steeds leuker. Voor mijn gevoel begon het leven toen echt weer haha

M’n dochter is 3 haha. En ja het is wel leuker geworden tov toen ze een baby was. Maar toch, er is nu ook elke keer wat waardoor de nacht of ochtend anders gaat..

En tussendoor dan....want die paar uurtjes in de avond.....hou je niet vol! Tenminste ik niet! Zeker omdat ze in de nacht ook nog wel onrustig wil slapen.

Zolang ze een middagslaapje doet dan kan ik ook ff rusten of iets voor mezelf doen. Maar zo niet, Tsja, dan niet. Maar dat geldt voor iedereen?

Haha ik zie nu pas dat het de mei 2020 forum is. Heb nog een dochter gekregen in december en daar krijg ik veel vragen op het forum te zien. Viel me niet op dat deze van het andere forum is. Ik kan helaas niet echt tips geven. Misschien toch wat meer voor je zelf gaan doen. Oppas zoeken? Of een keer ergens anders laten slapen? Ik ga 1-2 weekenden met mijn man weg van vrijdag tot en met zondag en dat is geweldig om te doen. Zijn we ook weer helemaal opgeladen.