Hoi dames,
Mijn dochter van 2,5 heeft na een tijdje geprobeerd erop voor te bereiden een week terug afscheid genomen van haar speen. Ze gebruikte hem altijd al, alleen in bed.
Hij zou eerst met Sinterklaas meegaan, maar toen ze zielig stond te kijken bij de intocht omdat 'hij = speen' weg zou gaan, hebben we de spenenfee geintroduceerd. Ze mocht kiezen of Sinterklaas of de fee de spenen mee zou nemen voor de zielige kleine babies die zelf geen speentje hadden.
Nou vroeg ik vorige week maandag of ze haar speen mee wilde geven aan de fee. Ja! en ze legde hem op de ventsterbank. Dat die middag het speentje ook echt weg was, was natuurlijk schrikken.
Dagenlang heeft ze gehuild in bed en 's nachts wakker. Middag dutjes zijn ook ineens over (sliep nog rustig 2u). Nu zijn we 7 nachten verder, maar ik hoor nog steeds huilend; hij is kwijt, speen kwijt, speentje weg.. huil huil. Ik wil mijn speentje terug!
Mijn hart breekt, maar ik weet dat ik moet volhouden. Ik hoorde dat dit een dag of 3/4 zou duren, maar we zijn nu al een week bezig.
Andere dames hier ervaring mee?