Drama met slapen

Hier hetzelfde... ik lees graag mee

Het is een beetje de periode . Mijn kleine is vorige week 2 geworden en hij was 2 weken ervoor ook lastig met slapen. Niet met inslapen want hij valt altijd op schoot in slaapt. Maar in de nachten zo vaak wakker

Aan de zogenaamde geruststellende woorden.....het is een fase....heb je denk ik niet veel! Maar wat bij elke fase werkt is meebewegen en doen wat je altijd hebt gedaan. Het onderhandelen is nieuw🙈 Sommige dingen zijn onderhandelbaar, sommige dingen echt niet. Rond het 2de levensjaar breekt ook weer een nieuwe fase van hechting aan, eenkennigheid en verlatingsangst. Mogelijk dat ze echt niet wil dat jullie haar alleen laten. Haar laten weten en ervaren dat jullie er zijn voor haar, ook al ziet ze jullie niet. Misschien in fases de kamer verlaten? Wat ik eerder nog wel eens deed was het bedritueel en bij het dichtdoen van de deur ging ik zingen of bleef bemoedigend tegen haar praten en dan steeds verder weg. Daarbij had ik wel het idee dat ij dit meer voor mezelf deed dan voor haar. Maar ik bleef daardoor rustig en zij werd ook rustig en viel uiteindelijk in slaap. Ik wens je heel veel sterkte!

Echt typisch dit. Mijn zoontje wordt ook 2 over een week en heeft precies hetzelfde. Alleen heeft hij dit pas sinds 2 dagen. Ik leg hem dan in bed en na 5 min begint dan het gejammer. Na 10 min krijst hij heel de boel bij elkaar. Gisteren heb ik hem terug neergelegd en ben de kamer uitgelopen en na 2 min was het stil. Vandaag ben ik bij hem tegen het bed aan gaan zitten en heb hem getroost tot hij rustig werd. Daarna weer neergelegd en geaaid totdat hij in slaap viel. Ben benieuwd hoe het morgen gaat lopen 😅 Het is allemaal een fase waar we ook weer doorheen komen😜👍🏻 succes. Ik heb tot nu toe nog geen gouden tip gevonden 😬

Hier nog 2 weken en dan ook twee. Het inslapen gaat met periodes beter maar ze kan ook erg veel eisend zijn: mama aaien (dan moet ik op haar hoofd kriebelen/aaien, neeheee niet ‘lapen’ ongeacht hoe moe dan wil ze niet inslapen. Veel roepen en verdriet tot gevolg. Hier helpt het om te benoemen dat we elkaar weer zien als ze klaar is met slapen, als ze echt niet wil slapen mag ze een boekje lezen of zelf spelen in bed. Wanneer ze echt overstuur raakt, dan haal ik diep adem en ga ik naast haar bed zitten, aai dan over haar bolletje en vertel dat het echt tijd is om lekker te gaan liggen en te gaan slapen. De laatste manier duurt vaak wel even voor ze in slaap valt maar ze kalmeert dan en geniet echt van het momentje samen. Eenmaal een avond naast haar gezeten betekend het niet voor ons dat dit de volgende dag ook moet, vaak gaat het de avond erna juist beter met zelf slapen.