Eenkennig en slapen

Herkenbaar. Wij wisten het ook niet meer en o.a. aan de hand van een boek hebben we gecontroleerd huilen geprobeerd, nou dat was hier een drama. Na paar keer proberen was ik er klaar mee. Na 1,5uur sliep ze nml nog niet en uiteindelijk hebben we gekozen voor liefde geven (waarmee ik niet zeggen dat je dat met een andere methode niet doet hoor:)) en haar bij ons genomen. Inmiddels kan ze wel weer gewoon zelf in slaap vallen (welliswaar met even een kort huiltje), alleen als ze s avonds wakker wordt krijgen we haar nog niet opnieuw in slaap, alleen naast mij. Ik heb het losgelaten en het komt vast wel weer. Weet niet of je hier wat aan, want een gouden tip is het niet en heb ik niet.

Andere situatie, want ik had een jongetje dat gewoon niet wou slapen. Bleef maar spelen en als ik hem in bed legde begon het brullen. Zat uren bij hem voordat hij in slaap viel. Ten einde raad heb ik hem laten huilen. 😭 Duurde twee dagen 3 kwartier, daarna een kwartier. Inmiddels miept hij 5 minuten en valt dan rustig in slaap, soms zelfs terwijl ik nog bij hem! Ik ben ontzettend trots op hem, maar mijn hart brak wel om hem zo te horen huilen. Hij kan erg overstuur doen als hij het wil...

Fijn om te lezen! Beetje zelfde inderdaad, met naast mama wel in slaap kunnen vallen. Ik heb ook nijging om hem bij me te leggen dan, alleen als het 's nachts om 0.30 uur gebeurt dan slaap ik daarna heel licht dus blijf ik nog best moe. Hoelaat is het bij jullie 's nachts dat je haar bij je legt?

Vind ik heel knap, van zowel jou als je kindje! Denk dat ik dit ook zou proberen als niks anders meer lukt. Dank voor je reactie!

Herken ik ook, ik slaap dan ook niet zo diep helaas. Haha bij ons was het rond half 2 maar laatste week vanaf ong 8 uur. Ze wordt na half uur of 3 kwartier wakker en dan krijgen we haar niet in slaap. Dan leg ik haar naast me, ik ga lezen en zij slapen. Soms wordt ze huilend wakker, laat ik weten dat ik er ben en slaapt ze verder. Ik ga zelf dan ook vroeg slapen. Is niet ideaal, maar ik ga er maar vanuit dat het na sprongetje, de boventandjes e.d. weer beter gaat. Het heeft hier i.i.g. rustig gegeven dit te accepteren en niet heel Google af te struinen en vanalles te proberen want ik maakte mezelf gek haha

Herkenbaar en ook heel zoekende hierin. De hele tijd is hij vrolijk maar bij in bed leggen helemaal overstuur. Ik leg m nu alleen nog in bed als ie heeel moe is. Vast niet verantwoorde tip, maar vanmorgen 7:15 wakker en pas 11:15 eerste slaapje, was toen ook zo moe dat het snel lukte. En soms zeg ik als ie ontroostbaar is: mama gaat even iets in de wasmachine doen (of wat dan ook). Dan laat ik m even huilen en gister was ie verrek al in slaap voordat ik weer terug was. Maar meestal houd ie het huilen prima een uur vol en eindigen we op de bank of in de box 🤭

Mijn zoontje doet dat ook weleens en ik blijf dan bij hem tot hij slaapt. Vaak is een handje geven genoeg maar als hij blijft huilen pak ik hem op en laat hem dan in mijn armen in slaap vallen. Ik laat de kleine bewust niet huilend in slaap vallen omdat ik geloof dat hij mij op dat moment nodig heeft. En door hem te laten huilen geef ik hem het signaal ‘ik ben er niet voor je’ en ‘ik hoor je niet’. Ik heb geleerd dat je het beste responsief en sensitief moet zijn naar je baby. In de nacht neem ik hem uiteindelijk bij me als hij niet meer in z’n bedje wilt slapen. Heb alle “goedbedoelde” adviezen en theorieën die beweren dat je kind in bed nemen niet goed is voor het zelfstandig slapen naast me neergeleged.

Als het werkt dan werkt het! En idd hopelijk na sprong en tandjes weer beter. Ja dat had ik dus ook, alles afzoeken van wat kan ik het beste doen? Vandaar hier een betichje gezet en ben wel gerust gesteld nu 😊

Echt lastig he! Wat goed dat het zo is gelukt, ik hoop dat dat nu vaker is en fase snel voorbij gaat!

Dank voor je reactie! Die adviezen krijg ik ook soms iderdaad, maar als het op deze manier werkt dan is dat de goede manier op dit moment denk ik maar. Vind het moeilijk om hem te laten huilen omdat het geen krokodillentranen zijn maar echt overstuurd wordt. Goed verwoord dat hij je dan nodig heeft, dat gevoel heb ik er inderdaad ook bij!

Hier net hetzelfde, wil plots niet meer alleen inslapen. Wij slapen wel allemaal samen sinds hij geboren is. Hij zal deze periode door eenkennigheid, eerste tandjes en de grote sprong op 9maanden die eraan zit te komen mij gewoon nodig hebben om in slaap te vallen heb ik het gevoel. Vanaf ik hem op mijn borstkas leg valt hij binnen 5min in slaap, leg hem dn in zijn bedje naast mij en slaapt zo verder. Wordt savonds ook plots wakker en geef ik ng n flesje extra (ze hebben toch extra voeding nodig denk ik dn bij zo’n gebeurtenis/sprong). Daarna slaapt hij bijna meteen verder. Ook ‘s nachts wordt hij vaker huilend wakker, gwn zijn handje vasthouden (slaapt naast mij in co-sleeper) en hem wat kusjes geven en valt in no-time terug in slaap. Wel heel vermoeiend zo’n aapje die aan je plakt 🙊🥰. Hij doet het zo goed! Moet niet evident zijn voor die kleintjes.. Hopelijk helpt dit je wat. X

Wij hebben net zo’n periode gehad, volgens mij is het echt zo’n fase. Ons zoontje sliep altijd als de beste, nooit problemen mee gehad, weg leggen en klaar en toen ineens was het mis.. Krijsen als we weg liepen, ik wiegde hem dan uiteindelijk maar in slaap omdat ik hem ook niet kan laten huilen en legde hem weg als hij in slaap was. Gegarandeerd dat hij na een 1 of 1,5 uur weer overstuur wakker werd en dan konden we weer opnieuw beginnen.. Ik werd gek van mezelf, las heel internet af waar het aan kon liggen en wat wij ineens anders of verkeerd deden. Op den duur heb ik het los gelaten. Op de momenten dat hij ‘s nachts wakker werd heb ik hem bij me in bed genomen en op het moment dat hij sliep legde ik hem wel weer in zijn eigen bedje (tenzij ik zelf ook in coma was geraakt 😅). Ik denk dat het zo’n drie weken heeft geduurd en van het ene op het andere moment was het weer goed en hij slaapt hij weer als nooit te voren! Doen wat goed voelt en jezelf niet gek laten maken! 💙 Had ik veel eerder moeten doen..

Wij zitten ook in deze fase. Mijn dochter sliep prima en kon goed zelfstandig in slaap vallen, en opeens was het alleen nog maar huilen. Ik snapte er ook niks van. Ik heb meer voeding geprobeerd, wat 2 dagen hielp maar daarna ook niet echt meer. Ik heb allerlei methodes geprobeerd maar uiteindelijk heb ik dat gelaten voor wat het is. Ik denk zelf dat als het eenkennigheid of verlatingsangst is je ze beter heel veel liefde kan geven. Die hele grote boze wereld is opeens weer aan het veranderen voor ze, en als ik daar over nadenken dan snap ik ook wel dat ze dat eng of spannend vinden en graag bij mama of papa willen zijn. Ik heb dus besloten om samen te slapen met haar. Ze slaapt dan de hele nacht door zonder wakker te worden. En ik heb persoonlijk liever een goede nachtrust voor iedereen hier in huis dan dat niemand slaapt. Plus vind het stiekem ook wel lekker om met mijn kleine meisje te slapen

Ben het helemaal met je eens! Ik leg m ook gewoon lekker bij me in de nacht, deed ik al maar nu zonder twijfels haha. Voor nu bij neerleggen dat gewoon even zo is 😊

Dank je wel! Fijn dat zo veel herkenning is, voel ik me veel zekerder door. Klinkt goed dat het maar 3 weken duurde 😉 Ben benieuwd hoelang hier, we komen er wel doorheen!

Helpt zeker, dank je wel! Slaapt hij alleen bij jou snel of ook bij partner als die aanwezig is?

Dit is nog geen eenkennigheid dit is een sprong! Duurd een paar weken en dan is het over ik zou iig niet verwennen want dat leer je moeilijk weer af

Herkenbaar zojuist nog. Wakker geworden ontroostbaar zo sneu. Even aangekeken maar het lukte haar niet zelf in slaap te vallen. Een flesje warm gemaakt van 60cc en haar rustig gegeven. Dat gaf haar enorme geborgenheid en daarna rustig terug gelegd in bed. Zonder moppertje viel ze gelijk in slaap. Dit is voor ons en voor haar nu echt even de beste oplossing zodat zij en wij niet over de flos gaan. Zoek naar wat goed voelt voor jullie dan is het goed!

Als jullie je kindje bij je nemen in bed, hoe doen jullie dat dan? Met slaapzak?

Wij inderdaad wel. We gaan zelf onder de dekens liggen en leggen hem tussen ons in maar dan bovenop de dekens. Vaak neem ik hem met zijn hoofd op mijn arm tegen mij aan, hij ligt dan iets op zijn zij met zijn buik naar mijn buik.