Hi moeders,
Toen onze dochter geboren werd was Corona nog maar net aan de hand en wisten we er nog niet veel van. Daardoor mochten alleen familieleden haar vasthouden. Ze vond het vaak niet prettig bij anderen en zette het op een huilen. Dat vonden wij niet prettig en eenmaal bij ons op de arm werd ze weer rustig! In het begin (eerste 3-4maand) kon alleen ik haar troosten en wilde ze door Niemand anders getroost.
In december zijn we begonnen bij onze gastouder (waar onze zoon en dochter ook zijn geweest vanaf dat ze 3mnd waren) Fem is doordat mn vriend veel thuis moest werken pas later naar de opvang gegaan.
Maar door de lockdown is ze maar 2x geweest. 1e keer ging fantastisch en 2de x is ze eerder gehaald( na 2uur). Nu de opvang weer open is zijn we weer begonnen. Omdat ik nog niet aan het werk ben vond ik het fijn dat ik haar een paar uurtjes zou brengen.. met moeite dinsdag 2 uurtjes volgehouden. Woensdag heeft ze gehuild vanaf dat ik weg ben gegaan en heb ik haar na krap 1 uur weer gehaald. Ze was helemaal van de leg. Hele ritme in de war.
Gastouder ten einde raad.. en ik eigenlijk ook. We hebben nu bedacht dat ik er eerst een poos bij blijf.. ik heb er een hard hoofd in of het überhaupt gaat lukken.
Herkennen jullie dit? Hebben jullie tips?
Toen ik nog aan het werk mocht en ze lekker thuis bij mn vriend was ging het prima..