Wie heeft ook een dochter/zoon die eigenlijk niet zonder zijn knuffel kan? Omdat ze de knuffel vaak ook weglegt heb ik hier geen problemen mee thuis. Voor haar is het echt haar beste vriendje.
Echter op de opvang moet ze de knuffel afgeven wat ik heel logisch vindt. Echter blijft ze er dan vaak naar vragen en laat zeurgedrag en vervelend gedrag zien. Op de vraag vandaag of andere kindjes dit ook hebben (grote opvang) was het antwoord nee. De andere kindjes leggen hun knuffel in het mandje en vragen er niet meer naar.
Is mijn dochter hier nu echt zo een uitzondering in?
We hebben wel eens de knuffel in bed gehouden wat dan eigenlijk best goed gaat (af en toe even de knuffel opzoeken in bed). Maar ik gun het haar ook nog zo om de knuffel bij zich te houden. Het geeft haar zoveel troost en een fijn gevoel. Ze is net twee.
Iemand soortgelijk verhaal? Ik ga het ook volgende week nog aan de opvang vragen, maar het mandje bij de opvang is niet hetzelfde als het bed thuis waar de knuffel dan ligt. Hoe kan ik dit thuis het beste aanpakken. Maar de belangrijkste vraag is, wil ik het wel aanpakken.....