Dag dames
Ik heb een super lieve vriendin die ik al vanaf me 13e ken, en die was op visite ben nu 31. We zien elkaar niet elke week maar als we elkaar zien zit het goed. We hebben allebei kinderen en ze is de meest liefdevolle moeder die ik ken.
Ik moest me zoontje van les halen wat hier 10 minuten vandaan zit, me man was aan het werk, ik had een flesje gekolfd en was aan het haasten, me zoontje is 2 weken oud. Toen zij ze ik blijf anders wel even hier, ga jij hem maar even snel halen. Mijn gevoel vond het moeilijk, omdat ik hem nog nooit heb gelaten en hij zo klein is, maar aan de andere kant vond ik het wel fijn voor hem dat ik hem niet voor die 20 minuten hoefde aan te kleden en mee te sjauwen naar buiten. Ik vond het een super lief gebaar, van een vriendin die ik al 18 jaar ken.
Toen ik me man belde was hij super boos en vroeg zich af hoe ik dit kon doen, ik was bij elkaar misschien 20 minuten weg. Ik voelde me uiteindelijk schuldig en een slechte moeder zag er overgens niks slechts in. Maar mij man kent haar niet zo goed, heb daar natuurlijk niet zo bij nagedacht.
Wat vinden jullie ben ik hier fout in geweest?
Nee absoluut niet, je hebt je baby niet bij een vreemde achter gelaten. Waarom zou je het jezelf onnodig moeilijk moeten maken als het op deze manier even kon?