5 Reacties
2 jaar geleden
Joehoeoeoeooeoe! Same here! Wij hebben precies hetzelfde. Wij blijven hetzelfde doen met extra nadruk op het ritme. Dit ook steeds benoemen. Bij mij doet ze bij het naar bed gaan steeds haar benen buiten bed bij het instoppen...dan kijkt ze papa en mama aan en dan maar afwachten wat er gebeurd.....inmiddels zeg ik bij alles....mama telt tot 3 en dan ga je goed liggen. De eerste keer bleef ze gaan tot ik echt haar boos toesprak terwijl ik haar benen stevig teruglegde. Nu 3 avonden verder kan ik na het tellen haar benen rustig terug leggen en laat ze zich daarna instoppen. Maar inderdaad, vanaf het moment dat ze naar bed gaat wordt alles aan gegrepen om te rekken en uit te spelen. En de verlatingsangst is ook weer terug. Het is allemaal een fase, maar op sommige avonden is het echt zwaar. Maar we can do this!
2 jaar geleden
Hi, bij ons het zelfde met onze zoon van 2,5. Ik betrapte mezelf erop dat ons slaap ritueel daardoor echt ellenlang duurde op een gegeven moment. Gekozen het te doorbreken en echt heel kort te maken. Hem dat zo goed mogelijk proberen uit te leggen en voor ons werkt dit nu een stuk beter. Beneden of bij ons in bed doen we even knuffelen, boekje lezen of tv kijken. Daarna tandenpoetsen. Op de commode slaapzak, pyjama en luier aan ondertussen bespreken we de dag. Dan in bed kus en knuffel en weg gaan. Hierdoor huilt hij opeens niet meer en geen strijd meer met weg gaan. Ik denk dat hij het te gezellig vond dat ik zo lang bleef plakken en daardoor het afscheid meer het probleem werd.
Misschien zou dit voor jullie kunnen werken?
2 jaar geleden
Hier exact het zelfde gezeur. Al weeeeken. Knétter gek word ik ervan. Inmiddels laten we onze dochter smiddags soms niet meer smiddags slapen en als ze wel slaapt, dan alleen tussen 12 en 13 uur. Dan is ze om 7 uur zo moe, dat ze gewoon normaal naar bed gaat.