Ha, ik weet niet of sommige van jullie het herkennen, maar ik maak me eigenlijk heel vaak zorgen over of m’n dochter (19 maanden) genoeg slaap en rust krijgt.
Ze slaapt altijd in de nacht door (ongeveer 19.00-7.00) en overdag 1 slaapje (Max 1,5 uur). In de vakantie kon ze lekker wakker worden wanneer ze er zelf aan toe was (7.30/8.00), maar nu ik en mijn vriend weer werken, wordt ze s ochtends wakker van ons. Dat is 6.30 zoiets. Ze hoeft er dan niet uit, kan in principe nog blijven liggen, maar het lukt haar niet om weer in slaap te vallen. Ik vind het dan ‘zielig’ dat ze zo vroeg wakker is. Vroeger dan dat ze eigenlijk wakker wilde worden.
Als mijn vriend moet werken en ik vrij ben, zit ze dan nog best een tijdje in haar bedje. Ze zit, duimt, is stil, rustig, kijkt beetje voor zich uit. Huilt niet, kletst niet. Ik laat haar dan ook even, maar dit kan gerust best lang duren. Ik voel me dan schuldig dat ik haar dan in bedje laat.
Dusssss… herkenbaar qua schuldgevoel dat jullie kindje vroeger uit bed moet (bang te weinig slaap/rust, schuldig voelen over dat ze moe is) en herkenbaar dat je je kindje in bed laat, ook al is ze wakker?