Toch zwanger mogen raken

In januari deelde ik een post dat na ruim 2 a 2.5 jaar weer ivf traject gehad te hebben het niet mocht baten en al de bevruchte eitjes op waren. Nu zat ik er best doorheen aangezien bij onze eerste dochter het traject 5 jaar had geduurd, wilde ik nu stoppen. Mijn man was het hier mee eens. 2 maanden later kon ik het toch geen plekje geven dat ik niet nog een keer zwanger mocht raken. Sommige mensen zouden zeggen maar je hebt er toch 1 dus wat zeur je nou?! Er zijn mensen en die hebben er geen 1. Dus dat zei ik ook continu tegen mezelf als ik weer z'n gemis voelde. Uiteindelijk begin april naar huisarts gestapt en die heeft praten met psycholoog voor geschreven. Dus ik contact opgenomen met een psycholoog. De huisarts en psycholoog zeide dat het heel normaal was dat ik gemis voelde en dat het eigelijk een rouw periode was maar dat wuifde ik dus weg omdat ik vond dat ik niet mocht zeuren of klagen. Na een aantal goede sessies bij de psycholoog had ik het afgesloten en de 2de kinderwens een plekje kunnen geven. Ik had er vrede mee. Als mensen er toevallig naar vroegen vertelde ik nu dat het er voor ons niet meer in zat. Overigens is nooit bekend geworden waarom ik geen kinderen kon krijgen en dus ivf nodig had. Ze zeide me dat er 3% kans was dat het toch uit zichzelf zou lukken. Die 3% zag ik als een 0% en hield me daar niet aan vast. Tot vrijdag 16 juni. Ik was klaar met werken en ging nog even naar toilet voor dat ik naar huis ging ( doe ik vaker aangezien het half uur rijden is en ik altijd bang ben dst ik onderweg in file kom te staan rn ineens moet hah) ik ging dus naar toilet en had bloed in mijn urine. Nu had ik ook al erge last van mijn onder rug en buik gekregen eerder die middag maar geen aandacht aan besteed. Ik keek nog even terug in mijn menstruatie app en zag dat ik een week te laat was met menstrueren. Nu heb ik dat wel vaker gehad dat ik ineens eerder ongesteld werd of maand er na ineens later. Dus weer bestede ik hier geen aandacht aan. Ook al ruim een maand last van mijn borsten maar enkel als mijn man er aan zat😅🤭dus hem maar verzocht dat maar niet meer te doen. Ik stuurde sus die vrijdag mijn man een appje dat ik toch ongesteld ben geworden waarop hij zei weet je het zeker, ben je niet zwanger? En ik dacht meteen nee joh ik ben ongesteld geworden. Hij zei ik haal wel even gauw een test. Ik zei oke prima. Ik dacht als jij je daar beterder door voelt doe ik die test wel. Mijn man werkt altijd in de avonden/ nachten dus ik zou hem pas zaterdag 17 juni s'ochtends zien. Hij had de test klaar gelegd dus als ik s'ochtends wakker zou worden en moest plassen, ik gelijk de test kon doen. En dat deed ik, half 6 s'ochtends moest ik plassen en zag ik de test liggen. Ik met mijn slaperige warrige hoofd die test gedaan en zo staat er zwanger 3+ !!!! Ik wist niet wat ik zag! Ik ben meteen de slaapkamer ingerend en heb mijn man huilend wakker gemaakt en gezegd dat ik zwanger ben. Hij zei dat is super! ik had ergens al een vermoede😅🤭 Ik heb ook echt de afgelopen weken enorm op mijn voeding gelet omdat ik dus wat vetmassa kwijt wilde, maar dit verklaart waarom me dat niet bepaald lukte. We zijn nu weer aantal dagen verder en ik let niet op mijn voeding ik eet gewoon weer voldoende en nog steeds wel gezond. Maandag verloskundige gebeld en echo praktijk en die zeggen bij 8 weken een echo en ik heb dus 10 juli een afspraak omdat ze denken dat ik 5 a 6 weken ben. Nu denkt vooral mijn man daar anders over omdat ik echt al een buik heb die al lastig te verbergen is. Voor mijn gevoel ben ik ook al verder dan 5 a 6 weken. En ik weet niet of ik kan wachten tot 10 juli dat is pas over 20 dagen en ik zie dagelijks 100de collega's en die gaan het ook merken voor die tijd vrees ik. Mijn werk broeken knellen al voornamelijk bij zitten en mijn T-shirt staat strak. Ook zitten mijn bh's niet meer fijn en doen s'avonds minn borsten nog meer pijn. Als ik thuis kom doe ik mijn werk kleding uit en trek iets luchtigs aan. Denk dat ik al wel zwangerschap kleding kan gebruiken😅🤭Morgen even bellen of de echo niet eerder kan. Ik ben echt super zenuwachtig Zooww dat was mijn verhaal 🤭 Liefs Thirza