Twijfels voor een 2e..

Als ik jouw verhaal zo lees zou ik het niet doen.. maar aan de andere kant denk ik zelf; ‘het eerste jaar is het pittigst (meestal) en is maar een jaar op een mensenleven’ Uiteindelijk kunnen alleen jij en je man de keuze maken. Maar als ik vanuit mijn kant kijk, ben ik blij dat ons dochtertje een zusje heeft om straks mee te spelen en voor later alle ‘zussendingen’ te delen.

Twijfel ken ik maar hey Hoe snel zijn deze 2 jaar omgevlogen? Het 1e jaar is pittig maar je hebt nu evaring. Ik zie ook enorm op tegen het zelf zwanger zijn misschien weer 22 weken misselijk. Misschien wel gebroken nachten. Wist je dat huilbaby's eigenlijk niet bestaan zeggen ze ? Meestal heeft het een reden. Hier was het verborgen reflux, ze huilde van de pijn haar slokdarm was verbrand van het maagzuur.

Ik en mijn vriend twijfelen niet zozeer over een tweede kindje, maar wel over het wanneer ervan.. Overigens om weer andere overwegingen dan jij noemt maar ik herken wel heel erg dat je dan verstrikt kunt raken in voor- en nadelen (en vooral in ratio gaat zitten) ;) Uiteindelijk is het toch een heel persoonlijke keuze en misschien toch wel eentje die je uiteindelijk vooral op gevoel maakt.. ik kan me goed voorstellen dat een ervaring als een postnatale depressie zo heftig is dat het lastig is om verder te kijken dan dat (en heel zwaarwegend nadeel is).. wellicht is dat ook iets waar je een keer met je huisarts over kunt praten? Hoe dan ook, ik geloof er wel in dat welke keuze je ook maakt, het uiteindelijk een goede keus zal zijn <3

Bedankt voor alle reacties! Heel fijn. Ik voelde enorm de druk om een keuze te maken, maar gelukkig zei mijn man; het hoeft nog helemaal niet nu. Laat t even rusten en denk er op je gemak over na. Dus dat ga ik doen🥰