Ha mede moeders,
Een vraagje aan jullie/op zoek naar stukje herkenning...
Mijn zoontje van 22 maanden is een ontzettend papa's kind.
Sinds de zomervakantie vorig jaar is dit ontstaan en steeds erger geworden. Op dit moment is het zelfs zo dat, wanneer we samen zijn, alleen papa hem mag dragen en hij boos wordt als hij niet met papa mee mag de kamer uit.
Hij bedoelt het niet zo, maar ik raak hierdoor toch een beetje gekwetst/het knaagt aan me. Ik doe altijd alles voor hem en met hem en het voelt toch een beetje als een afwijzing😅.
Herkent iemand dit? Of nog tips wat ik kan doen om die band weer wat sterker te maken?
Overigens als ik met hem alleen ben gaat het wel ontzettend goed!
Graag hoor ik van jullie !