Hey lieve mama’s,
Ik wil gaan beginnen met het zindelijk maken van mijn zoontje (21 maanden). Het is een beetje de algemene opvatting dat dat wel erg vroeg is (laat ze toch, ze ontwikkelen zich al zo veel), maar in NL zijn we kennelijk best wel laat en je schijnt er je kind ook een groot plezier mee te doen: zo’n luier zit niet fijn. Daarbij gaan ze binnenkort de ‘twee is nee’ fase in en dan schijn je nu nog een beetje die discussie- tijd voor te zijn.
Anyways… gisteravond begon ik vol goede moed (volgens plan van het boek: zindelijk maken is kinderspel). Idee is dat je je kindje op het potje zet (zonder luier uiteraard) zonder te zeggen wat het moet gaan doen. Je moet op het potje zitten vooral erg leuk maken en op een vast moment doen. Wanneer het dan op het potje heeft geplast/ gepoept vooral heel enthousiast zijn 😂.
Maar… hij wilde er meteen vanaf. Boekje gelezen (wil hij altijd op schoot), blokjes spelen, liedje zingen en handjes klappen… meneer was meteen weer weg… iemand tips wat verder zou kunnen werken of hoe jullie die met oudere broertjes/ zusjes hebben aangepakt? Ik ben benieuwd!