Vanochtend weer bij de HA geweest. Lang verhaal, hopelijk kan iemand ons helpen of herkent iemand dit. We kwakkelen al bijna 3 jaar met de oren en de keelamandelen van onze zoon. Leeft vaker op zetpillen dan niet en heeft gemiddeld 8/9 kuren per jaar. Al 3x weggestuurd en nu eindelijk over twee weken terug naar de KNO voor overleg buisjes en amandelen verwijderen. Zijn spraak loopt wat achter en is zovaak zoooo uit zijn doen. Vanochtend weer bij de huisarts geweest om te checken of het nu na de zoveelste kuur oke was en zoals ik had verwacht: Quinn zijn oor is nog dof en zijn keelamandelen zijn nog geïrriteerd, i.i.g. niet zoals het hoort te zijn. Goed dat we dus naar de KNO gaan. Nu het volgende, we hebben een baby van bijna 4 maanden en ook al sinds 16 maart gedonder met haar oren. Jula haar ene oor kan hij niks zien zit vol oorsmeer (had Quinn ook altijd en dat oor is het meest ontstoken rechts) en het andere oor van Jula was nog rood (ze heeft twee weken geleden een kuur gehad en beide kindjes zitten met temperatuur op 37.8! Normaal 37.1/37.2.
De HA zei dat we mochten stoppen met temperaturen, beetje verhoging ach... Ik heb gezegd dat ik best wil stoppen maar het voor mij heel duidelijk is dat beide kinderen er last van hebben, want haar normale temperatuur is 37.1! Haar lichaam is aan het werk om een ontsteking op te lossen. We nemen haar over 2 weken mee naar de KNO net als onze zoon.
Ik probeer uit te leggen dat het voor mij als moeder heel duidelijk een verband heeft, dat ik me niet weer opnieuw wil laten wegsturen bij de KNO. Vertrouw eens op mijn moedergevoel. De arts: Quinn is vrolijk, zie nu niks, doe mij nog maar twee van zulke kindjes. De KOEKOEK, halve dagen huilen, oren trekken, driftig, niet willen liggen/slapen want doet pijn etc. Ga maar weer naar huis. Ik ben er zo klaar mee, ik wil mijn kindjes niet constant meer kuren geven, met een dof oor en geïrriteerde amandelen rond laten lopen. De huisarts zei ook: 'Maak me niet zoveel zorgen, Jula ziet er goed uit', ik zeg dan ook van ja hallo dat komt omdat we heel veel moeite doen om haar genoeg te laten drinken! Als ik mijn been heb gebroken en ik zie er wel gezond uit dan hoeft er ook niks aan mijn been gedaan te worden? Ik ben er echt klaar mee. Voel me verdrietig, ik ga nu vechten voor de kinderen. Er gaat nu wat gebeuren over twee weken en ik laat me niet meer wegsturen😭. Dit is toch niet oke zoveel kuren, spraak loopt achter, sinds 21 december al non-stop dat oor wat niet oke is en onze dochter kwakkelt ook al sinds 16 maart! De dokter kan wel zeggen temperaturen hoeft niet meer, prima maar het zijn geen normale temperaturen en leuk dat ze dan even lacht en er gezond uit ziet ik heb ook gezegd dat het thuis oren trekken is en veel gehuild van de kinderen is en ik er klaar mee ben. Wie gaat nou eens naar mij luisteren? Wie gaat nou eens naar dat moedergevoel luisteren echt WIE😭. Ik ga de kinderarts bellen straks en dit ook aan haar voorleggen en vragen wat zij ervan vindt, zij heeft Jula vorige week nog gezien en ook dat haar oortjes rood was. Nu na de kuur nog echt slecht drinken etc. Dat is toch niet normaal?! Ik word deze week terug gebeld zei de assistent. Vanaf wanneer worden buisjes geplaatst en amandelen behandeld? Ik vertik het om ook zolang bij onze dochter aan te modderen. Ik sta in standje overleven, we hebben al ziekenhuisopnames achter de rug vanwege kma en verborgen reflux. Ze krijgt al weken Nexium en Neocate en dat gaat goed, het zijn haar oren die voor onrust zorgen en bij ons zoontje ook. Wie kan mijn advies geven? Of eigen ervaring delen? Vanaf hoe oud etc?