Drama nachten iemand tips?

Als niets werkt zou ik hem terug ik zijn eigen bed gaan. Als hij niet wil slapen uitleggen dat iedereen is gaan slapen, eventueel buiten kijken. Mama en papa slapen ook in bed. 'En dit is jou bedje. En als je niet kan slapen nadenken over iets dat je leuk vind. Maar nu is het klaar mama gaat ook slapen en er dan ook echt een heletijd niet meer naar toe gaan. Het is maar een idee.

Mijn dochter had deze fase rond 2,5 jaar. Ik heb er maar aan toegegeven en liet haar tussen ons in slapen. Wel met opdracht dat ze wel gaat slapen, anders zou ze weer terug in haar eigen bed worden gelegd. Het ging na een paar maanden vanzelf weer beter met doorslapen.

Ik kan hier nu ook positief op reageren. Onze dochter deed dit ook vanaf december ongeveer. Ze is nu bijna 3 en het lijkt alsof ze veel beter in staat is om te begrijpen dat wij het belangrijk vinden dat ze in haar eigen bed slaapt. We lieten het eerst maar toe, maar vorige week toch geprobeerd haar weer in bed te krijgen. Kwam een beetje verdriet en boosheid bij kijken, maar het lukte. Sindsdien heeft ze nu al weer een paar nachten gewoon doorgeslapen in eigen bed. Gisteren deed ze zelfs haar middagdutje weer in haar eigen bed (voorheen gingen we op ons bed en ging ik mee, zodat ze toch sliep en ik er bij weg ging). En vanochtend 6 uut stuurde ik haar weer terug en warempel... Ze werkte mee en wacht nu tot ik haar kom halen. Volgens mij komt het een beetje door de leeftijd. Het komt goed 💜

Bij ons werkten deze tips niet hoor. Onze dochter is dan een terrorkind die echt luid gaat gillen en schreeuwen. Zelfs een keer iets onder de deurkruk gedaan zodat ze er niet uit kwam (puut vanuit onze eigen frustratie) maar ze bleef gewoon keihard op de deur slaan 🙈

Wij hebben dit ook zo'n 4 maand gehad. Van alles geprobeerd. Op een gegeven moment is hij tussen ons in beland, dan slaapt iedereen tenminste. Maar met een baby op komst zagen we er toch graag verandering in. Wij hebben advies gevraagd bij het consultatiebureau want hij kwam 's avonds ook meerdere malen uit bed, tijd rekken, wil niet slapen. Advies heeft hier goed gewerkt. 's Nachts brachten we hem altijd terug naar zijn eigen bed met de woorden "Het is nacht, iedereen slaapt, jij gaat ook slapen". Verder geen woorden aan vuil maken. Het was even doorzetten maar sinds 3 weken slaapt hij weer door in zijn eigen bed 😊

Je zou altijd nog kunnen kijken hoe hij slaapt als je hem weer tijdelijk in een ledikantje of campingbedje legt. Dit was bij ons toen de oplossing, onze dochter was wel iets jonger. En ook geen problemen meer gehad toen we na een paar maanden alsnog een peuterbedje probeerde.

Hier ook een terrorkind hoor met pittig karakter. Wil ook sinds 2 weken niet slapen voor 21:00- 21:15 uur. Of hij een middagdutje doet of niet maakt geen verschil. Heeft al heel lang een peuterbed. Altijd wel een kindje geweest wat daar makkelijk uitklom. Een tijdje wilde hij in ons bed in slaap vallen. Dat vonden we prima als dat werkte konden we hem overleggen naar zijn eigen bed. Op gegeven moment werkte dat niet meer. Toen ben ik bij hem in zijn peuterbed gaan liggen tot hij sliep. Nu werkt dat ook niet meer en blijft hij spelen en druk doen. We hebben een paar avonden geprobeerd hem terug te leggen (zonder iets te zeggen of zo weinig mogelijk) steeds als hij achter ons aankwam zijn slaapkamer uit. Maar eigenlijk rende hij gelijk weer achter ons aan. Na een 1 uur terug brengen misschien wel 50x ben ik bij hem op de kamer voor de deur gaan zitten. Vaak word hij dan boos dat hij er niet uit mag. Gaat zijn hele kamer overhoop gooien. Dat laten we hem nu zelf ook opruimen en terugleggen ipv snel zelf doen. Ik denk dat we toch de strenge aanpak aan gaan houden. Want hij is heeeel erg grenzen aan het testen. Dusja nu duurt het elke avond 2 uur voor hij slaapt 😮‍💨 vaak zeg ik wel nog even na alle driftbuien dat ik zie dat hij het moeilijk heeft. En geef hem een knuffel. Zeg dat ik nog steeds van hem houdt. Op gegeven moment geeft hij het "op" maar hij is dan ook heel erg moe met wallen onder zijn ogen. Overdag lijkt hij ook wel wat verlatingsangst te hebben vooral naar mij toe. Hij wil niet dat ik weg ga. Lang verhaal.. tips zijn ook welkom.

Ik heb precies hetzelfde... hij moet persee mij zien ook als we in de woonkamer zijn en ik loop even naar badkamer gelijk huilen... maar heb ook van alles geprobeerd maar omdat hij ni zijn bed uitkan is het gewoon moeilijk om hem in bed te leggen en weglopen.. wij zijn nu ook zeker 2 maanden misschien wel langer bezig....

Hier ook, geen tips verder het is een slaap regressie en 8 weken geleden is zijn zusje geboren dus tis allemaal een beetje veel voor hem. Vind het zo zielig om hem zo met zichzelf in de knoop te zien. Wij houden onze routine gewoon aan en bij wakker worden zeggen we niks. Geven we een schone luier en een dikke knuffel en meestal slaapt hij dan gelukkig eeer verder. Hij heeft nog een ledikant dus van de kamer kan hij niet gelukkig