Onze zoon is zinds zijn 4 maand een slechte slaper.
Van niet willen inslapen en urenlange strijd, tot night terrors, tot 's nachts uren opzitten, tot veel te korte dutten, tot nachtelijke krijsbuien... het is hier in verschillende fases allemaal gepasseerd. We hebben, toen hij 21 maand was, uitzonderlijk eens 4 weken goed geslapen. Maar normaal is een goede nacht echt een uitzondering.
De laatste weken slaapt hij vlot in. Hij wordt rond middernacht nog even wakker (meestal niet lang, gelukkig) en wordt helaad elke dag om 5u wakker.
Dat is al veel beter dan hoe het vroeger was, maar ik ben zo uitgeput dat ik hier echt niet tevreden mee kan zijn...
Ik wou dat ik ergens kon aanvaarden dat we een slechte slaper hebben, maar de vermoeidheid maakt me echt heel ongelukkig. Het heeft op alles een invloed. Onze peuter is overdag ook gewoon heel pittig doordat hij oververmoeid is en onze draagkracht en geduld zijn door het slaaptekort niet altijd even groot.
Ik heb voornamelijk vriendinnen met hele goede slapers (slapen klokje rond sinds 3 maanden). Bij enkele koppels die ik ken met een slechte of mindere slaper, is het ondertussen (wel soms ook na lange tijd) vanzelf opgelost. Ik vind het heel frusterend dat het zo uitzichtloos is en je geen idee hebt wanneer het zal beteren.
*slaapcoach, osteopaat, pediater... hebben we allemaal al mee gesproken trouwens.