Extreem plakkerige peuter aan mama

Klopt het dat je zwanger bent van de tweede? Dan denk ik dat je daarin je antwoord vindt. Als je 24 weken bent, dan is je buik nu denk ik goed zichtbaar. Kindjes van deze leeftijd krijgen meer mee dan dat je denkt. Ons tweede meisje is nu 5 weken en onze peuter moest/moet op momenten ook erg wennen. Dit uitte zich ook in haar gedrag (naar mij). Tijdens de zwangerschap wilde ze ook weer een baby zijn en moest ik haar zo vasthouden. Ik maakte er maar spel van..

Pffff Dit verhaal is gewoon exact het zelfde zoals het hier thuis met mijn oudste dochter van 2.5 jaar gaat! ( en nee ik ben niet zwanger) heb wel nog een kleintje van bijna 1.3maand rondlopen. Dus zeer frustrerend voor mama papa zusje en haar zelf. Dus tips ja heel graag! En niet fijn voor ons maar wel ergens fijn om te weten dat het niet alleen hier thuis zo is

Alsof ik mijn verhaal lees😅 precies hetzelfde hier. Ik heb geen tips maar wel herkenning. Ik ben nu 25 wkn zwanger en ik denk dat het daarmee te maken heeft want vanaf het moment dat ik zwanger raakte werd het erger. Ze hing altijd wel aan me maar sinds dat moment netzo extreem als bij jou. Alsof ze het ruikt ofzo want het was al zo nog voordat je iets aan me zag😅 Hier is het alleen zo dat alleen ik haar naar bed kan brengen en papa niet eens in de buurt mag komen op dat moment. Als ik een avond weg ben, gaat ze gewoon niet slapen🤦🏻‍♀️ Ik hoop van anderen nog wat tips te lezen. Ik hoop iig dat het over 3 maanden voorbij is als de baby er is🙈

Hier is het ook precies hetzelfde🫣 En ik ben niet zwanger en geen broertje of zusje 😅 Sinds kleins af aan is hij zo gefocust op mij. Op zaterdag is het papadag, dan heeft hij het superleuk, maar zodra ik erbij ben, wilt hij niks meer van papa weten. Met mama douchen, bij mama zitten met mama mee 😔 Zwijgen over als ik moet werken in de avond, dan schreeuwt hij het uit dat ik weg moet. Het zal ooit wel stoppen denk ik dan😅

Hier herkenning met een dochter van dezelfde leeftijd. Van baby af aan echt een mama’s kindje. Papa is ook alleen goed als ik er niet ben. Op de avonden dat hij haar naar bed brengt, spreek ik haar aan ‘papa brengt jou vnv naar bed, en mama doet dit morgen’ meestal accepteert ze dit wel, maar gisteravond ineens totaal niet. Toen ben ik meegegaan naar de kamer maar laat ik papa alles doen, maar ben ik wel aanwezig en zit ik op een krukje in een hoekje. En dat stelde haar gerust. Normaal doe ik dit dus nooit. 😂 En als we met z’n drieën thuis zijn, zorg ik dat ik mezelf regelmatig verwijder en dat zij gefocust kan zijn op haar vader. Ze weet dat ik dan ‘bezig’ ben waardoor ze mij niet achtervolgt. Ik vertel altijd wat ik doe en dat het goed is dat ze even met papa aan het spelen is of wat dan ook. Door dit regelmatig te blijven doen, begrijpt ze het sneller. En wat we ook doen is nadrukkelijk ook affectie naar elkaar tonen in haar bijzijn en haar hier soms ook in betrekken. Gezamenlijke knuffel en kusjes. Wordt ze ook minder jaloers van en laat ze papa ook (niet altijd) meer toe.

Oh zo herkenbaar. Papa vind het echt niet leuk meer dat ze zo aan mij hangt 🙈 het zal vast weer een fase zijn en miss ook wel erger omdat we over 15 weekjes een tweede verwachten waar ze zich ook goed bewust van is, dus ik hoop maar dat het weer over gaat 😉

Dit is hier nu precies hetzelfde. Soms lijkt het wel alsof ze ineens bang is voor hem ofzo. Terwijl ze daarvoor net leuk hebben gespeeld en hij super veel met haar doet. Maar het is altijd mama mama mama.. ook 2 jaar en 8 maanden.

Hier juist andersom. Bij onze dochter is het papa voor en papa na. Altijd papa willen. Alleen als papa er niet is omdat hij moet werken oid dan is het wel papa. Maar dan alsnog vraagt ze steeds waar papa is en zegt ze dat ze met hem wil kroelen 😅. Ik vat het maar niet persoonlijk op haha 🙈