Hoi hoi!
Ons zoontje is 2 jaar en sinds een week bij een nieuwe opvang (ivm eindelijk ruimte in eigen woonplaats). Ik merk dat ik er best wel wat moeite mee heb met bepaalde dingen maar ik wil ook niet direct zeuren bij hun. Aantal voorbeelden:
- geen kennismaking of intake gesprek gehad. Dit hadden we bij de vorige opvang wel uitgebreid. Zodat we wisten met wie wij te maken kregen en hun ook genoeg over ons zoontje zouden weten. Hier dus niet. Ze vragen ook niets over zijn karakter, verleden etc. Hij heeft medisch al best wel wat meegemaakt dus nu heb ik dat zelf maar op papier gezet en in hun handen gedrukt zodat ze er wel een beetje van af weten. Maar als ik dat niet had gedaan zouden gaan dus niets ervan weten…
- Vanaf het eerste wen moment zetten ze hem bij de nieuwe opvang op het potje. Dit is niet met ons overlegd en hij is ook nog niet zindelijk. Hoeft van mij ook nog niet zo hard, hij is pas 2 jaar..
- hij moet daar uit een open beker drinken wat hij nog niet goed kan. Als gevolg is zijn kleding zeiknat als ik hem ophaal. Ik heb hem daar ter plekke zelf nieuwe kleding aan staan doen. Geen idee hoe lang hij al in natte kleding liep. Hij is nu 2x geweest en beide keren was dit zo.
Moet ik gaan “zeuren” dat hij nog niet toe is aan die dingen? Voor mijn gevoel wordt hij soms overschat omdat hij qua lengte en koppie wel flink vooruitloopt en regelmatig drie jaar wordt geschat. Maar aan de andere kant mag ik er toch van uitgaan dat hun weten dat hij 2 is en ze in zijn tempo met hem meegaan? Of houd ik hem te klein? Graag jullie mening 😌😌😊