Hi mama's, sinds een tijdje wil onze dochter niet zo goed meer slapen. In eerste instantie alleen 's middags niet. Dan zegt ze "Wil niet slapen" en vervolgens huilt ze heel erg. Ze heeft een peuterbedje dus ik krijg haar er met geen mogelijkheid in, zodra ik bij de trap ben staat zij al weer naast me. Helemaal in paniek.
Ze wordt ook vaak vroeg en huilend wakker. Gisteravond vond ze het om 23:00 wel mooi geweest... Naar beneden wil ze dan. En als ik in bed ga liggen is ze helemaal overstuur. Ze wil er ook niet bij. Uiteindelijk heb ik haar gezegd dat ze maar ziet wat ze doet, als ze maar stil is. Stond ze bij mijn kant van het bed tegen de muur. In het donker. Uiteindelijk is ze daar op de grond gaan liggen en van 1 tot 3 in slaap gevallen... Daarna tot 6 uur toch nog in haar eigen bedje geslapen, tot ze weer huilend wakker werd.
Hoe doen jullie dit? Toegeven aan het feit dat ze naar beneden wil? M'n zus zegt, er zijn zat ouders die 's nachts met hun kind beneden zitten.. Maar ik weet niet wat er is. Of ze echt bang is of ons gewoon uitprobeert.
Haar gejank gaat door merg en been, ik moet mijn woede dan echt inslikken. Als ze nou bij ons wou liggen dan vond ik dat nog prima voor een keer, maar dit... Huilen tot ze haar zin krijgt. Ik voelde me schuldig dat ze op de grond heeft geslapen maar ja, ze wou ook niet anders.
Vandaag is ze ook gewoon op, hoe moe ze ook is, zodra ik het woordje slapen noem dan raakt ze overstuur.
De eerste week in haar peuterbed ging super goed en ze is altijd een goede slaper geweest. Ik weet dat we niet mogen klagen met hoe het altijd ging maar ik wil ook geen slechte slaap in de hand werken zegmaar.
Nog meer dames met nachtspookjes? 🙈
PS: dit was de eerste keer dat ze de hele nacht zo door ging hoor, maar ik ben er misselijk van zo raar ging het 😅 Ze had wel koorts, maar zelfs met een zetpil wilde ze niet slapen.