Peuter op eigen kamer

Hier slaapt ons zoontje nog tussen ons in. Middagdutjes wel in het peuterbed op zn eigen kamer (als hij het dutje niet skipt want doet ie ook steeds vaker). Ik ben nu ruim 32 weken zwanger en we verwachten binnen 4 weken de tweeling, dus hij mag gewoon bij ons blijven slapen, we gaan niet zo kort voor de grote verandering iets veranderen voor hem. Mocht straks blijken dat hij last heeft van de babys oid willen we gaan kijken of hij evt met papa op zijn eigen kamer zou kunnen slapen eerst en ik dan met de babys. Zodat hij rustig kan wennen.. Maar, mijn gedachtegang is Ik slaap ook liever samen dan alleen, dus waarom zou een klein jochie wat zichzelf nog niet kan redden (bewijze van) wel alleen moeten slapen.. 😉 Maar ja dat is geen argument om je man over te halen haha.

Pfoe het lijkt mij heel pittig. Je zoontje zal best even moeten wennen als ie niet anders is gewend dan dit, het is ook best een uitdagende leeftijd dus het zal niet zonder slag of stoot gaan. Slapen jullie wel goed? Anders is dat sowieso een argument. Daarnaast lijkt het me ook lastig dat je geen enkele plek in huis hebt die echt ff alleen voor jezelf is. Ook qua intimiteit. Daarnaast hoeft het ook niet zwart-wit te zijn. De basis kan zijn dat ie in z'n eigen kamer slaapt en bijvoorbeeld 's ochtends nog even bij jullie in bed mag ofzo.

Wauw hoe toevallig! Vanavond had ik het er net over met mijn man dat ik onze zoon zijn kamer wil voorzien van een groot bed, voor als hij eraan toe is om op zijn eigen kamer te gaan slapen. Hij slaapt ook nog in zijn ledikant naast ons bed 😉 Mijn man kreeg bijna kippenvel bij de gedachte alleen al dat onze zoon vroeg of laat alleen in een kamertje zal slapen. Ik moet er momenteel ook nog niet aan denken, dicht bij ons voelt goed, we slapen allemaal goed en we hebben daarmee ook al een paar keer snel kunnen ingrijpen bij (opkomende) ziekte. Ik ga dus gewoon zijn kamer klaarzetten en laat onze zoon zelf kiezen waar hij wanneer wil slapen. Ooit zal hij de ruimte van een groter bed wel beginnen appreciëren veronderstel ik 😅 Zolang het voor jullie 3 werkt, rooming-in, is het prima. Maar eens iemand zich er niet comfortabel bij voelt moet er wel gereageerd worden vind ik. Zoals je zelf al meemaakte, op deze leeftijd zal het niet zonder slag of stoot gaan als niet je kind de vragende partij is. We slapen zelf ook niet graag alleen, waarom zouden we dat van die kleintjes dan wel verwachten?

Ons zoontje slaapt al een tijd lang op z'n eigen kamer. Maar hij sliep slecht door onze geluiden en wij andersom. Nu slaapt hij beter. Slapen jullie slecht? Zo niet, tja, waarom zou hij dan naar een andere kamer gaan. Misschien helpt het om, los van t argument van je man, eens te bedenken waarom wel bij jullie. Want het is ook gewoon oké als ie wel bij jullie is toch?