Peuterpuberteit tips

Mijn beste tip so far Pick your battles.. eten doen ze wel als ze honger hebben, driftbuien een keer nadoen of gewoon even laten gaan (nabijheid bieden of juist niet, verschilt per kind😅). En vooral het idee geven dat ze een keuze hebben (wil je het rode shirt of het groene shirt - wil je nu tandenpoetsen of na het boekje, dat soort dingen)..werkt hier tenminste goed🙈

Inderdaad keuzes geven zodat je je kind wat autonomie geeft. Als je zegt: 'kom, ik zet je in de buggy!' heeft je kind geen keus en zal waarschijnlijk in de contra gaan. Als je vraagt: 'Klim je zelf ik de buggy of zal ik je erin zetten?' geef je je kind een keus en is de kans groter dat het zonder 'gedoe' gaat. Natuurlijk werkt dat niet altijd. Soms als je kind moe is, honger heeft, zich niet zo lekker voelt, overpikkeld is óf jouw stress aanvoelt(want dat soort dingen hebben ze dondersgoed door) kan het best zijn dat gewoon helemaal niets meer goed is. Het beste is dan om rustig te blijven. Er geen drama van te maken, even afstand te nemen om daarna weer terug te komen. Ik vroeg mijn andere dochter altijd of ze een knuffel wilde, zodra ze 'ja' zei, wist ik dat het weer goed zat. Maar geloof me, ze heeft ook vaak zat als 2jarige in het midden van de supermarkt gezeten tot ik klaar was met boodschappen doen. Daarna onder mijn arm mee naar huis genomen om thuis pas weer een beetje tot bedaren te komen.. Nu een schat van een kind in groep 5, met weer nieuwe uitdagingen😜

Hier is de fase ook aangebroken. Ook echt gedoe met eten ineens.. flink grenzen opzoeken (vooral voor het slapengaan). Ik lees mee!

Keuzes geven qua kleding is iets wat ik nog niet heb toegepast, thanks! Maar vervolgens wil ze alles zelf aantrekken. Ik geef haar hierin de tijd hoor, maar soms heb ik gewoon niet het geduld. Als ik vraag of ik mag helpen, gaat ze janken. Als ik het zonder te vragen overneem, gaat ze janken. Wat zou je hiermee doen?

En wil die van jou nu ook alles zelf doen? 🥲 ik probeer echt engelengeduld te hebben, maar soms is ze een halfuur bezig met haar broek aandoen. En helpen, ho maar.

Onze dochter wil ook altijd zelf aankleden. Alleen hebben we daar niet altijd de tijd voor, wat helpt is dan afleiden met wat anders. Dus ga dan beetje gek doen waarvan ik weet dat ze om moet lachen en dan kan ik haar ondertussen aankleden. Misschien kan zoiets helpen?

Aankleden wil hij hier nog niet perse zelf (liever lui dan moe meestal) maar ik ben er wel achter dat ze echt al heel veel snappen. Misschien zou je iets kunnen proberen nog met een timer ofzo, dat ze eerst zelf mag proberen en als het lampje of de wekker gaat dat mama dan meehelpt "omdat het daarna tijd is om te... *vul iets in*". Dan kan je inschatten hoeveel tijd (en geduld) je hebt 🙈😉 Wij zeggen ook vaak dat hij nog 10 minuutjes mag spelen, daarna zeg ik nog 5 minuutjes. Hij heeft nog niet helemaal het besef van tijd maar stopt dan wel makkelijker met spelen dan wanneer je hem gewoon oppakt en zegt we gaan nu het is klaar..

Bij mijn oudste hielp het op deze leeftijd om soms een wekker te zetten. We hebben een Google geval met scherm en daar tellen ze echt af. Ze wist op den duur precies wanneer het onder de minuut kwam en het dan bijna was afgelopen (tussendoor zei ik het wel eens, nog zoveel minuten). Ging de wekker, dan was het eigenlijk ook altijd wel goed. Op den duur hebben we dat afgebouwd (ze ging taal beter begrijpen) en nu is het vaak genoeg om te zeggen nog X minuten, of nog 1x glijden, etc. Dan kan ze 'even afscheid nemen'. Mijn jongste is nu 19 maanden en begint ook al lekker 🤭 die is vooral heel erg dwars, het zelf doen mogen we gelukkig (nog) mee helpen. Op de opvang was ze gisteren ook uit haar hun omdat het niet ging zoals ze wilde 😂 halve ochtend daarna chagrijnig geweest.

Hier wil hij gelukkig nog niet perse zelf aankleden, maar wel helpen. Dus ik laat hem zelf alles bij elkaar pakken (sokken kiezen, truitje kiezen, broekje kiezen.. altijd uit 2 keuzes) en dan kleden we aan. Bij hem was het liggen ook drama dus we verschonen hem nu al tijden staand (hij speelt dan ondertussen ergens mee) en we kunnen hem ook makkelijker staand aankleden. Hij helpt dan goed door beentjes op te tillen voor sokken en broekje, en gewoon zelf z'n armen door z'n mouwen etc. Benieuwd wanneer de fase komt dat hij echt alles zelf wil. Maar voor nu werkt dit meestal wel.b

Überhaupt hem steeds taakjes geven helpt. Als ik bijvoorbeeld zijn luier verschoon mag hij die pakken, doekjes uit het pak halen, en de vieze luier in de luieremmer gooien en aan de hendel trekken. Dat helpt enorm. Na het uitkleden de kleding in zijn wasmand gooien e.d. dat gaat eigenlijk allemaal heel goed. Hier vooral moeite met eten (ineens meeega kieskeurig en wil eigenlijk ook niet meer in z'n stoel eten). En dus grenzen opzoeken (continu aan de ballen van de kerstboom zitten, aan de soundbar etc. We blijven rustig en halen hem consequent weg. Of houden hem even op schoot als hij niet luistert. Dan is hij mega boos. Maar doet het vervolgens even laten toch weer. Kan wel 20x achter elkaar gebeuren. Heeeeeel vermoeiend.

Oh ja hier ook begonnen! Super eigenwijs. Perse dingen zelf willen doen die hij nog helemaal niet kan. Of niet alleen kan. Zo hou ik m'n hand altijd bij hem in de buurt als hij trap op/af gaat, maar soms mag dat niet ineens en wordt hij kwaad,duwt m'n hand demonstratief weg en gaat dan zitten en gaat geen kant meer op. Oppakken mag dan ook niet, duwt echt hard mij weg. Uiteindelijk zeg ik dan ook, of nu met mama samen de trap op/af, of mama tilt je. Dan is ie nog even boos en zie je 'm nadenken en soms steekt hij dan toch z'n hand naar me uit om samen te doen. En dit is bij heeeel veel dingen zo. Of als hij niet met iets mag spelen, bijvoorbeeld onze elektrische tandenborstel, de switch, telefoon, etc. Kwaad dat ie wordt! Hij kan echt voetenstampen en rood aanlopen en heel hard krijsen is het dan. Of op de grond gaan liggen. Meestal negeer ik het even en kom dan naar hem toe en geef 2 opties. Soms is dat oké dus, maar soms wordt ie nog bozer. Dan heeft hij gewoon even pech en laat ik hem uitrazen en probeer ik het later nog eens. Als t me te lang duurt dan geef ik 'm wat afleiding. Soms ook haast, zo wil hij heel vaak z'n jas niet aan als we naar buiten gaan en rent hij boos weg. Dan heeft hij pech en pak ik hem op schoot en doe toch onder veel protest z'n jas aan. Soms ook lastig dat ik niet weet wat hij wil. Dan blijft hij alleen maar die die roepen en wijzen maar is t niet duidelijk. Maarja dat zal in de loop van de tijd wel beter worden zodra hij nog beter begint te praten.

Ja goeie! Ik benoem al idd regelmatig ‘nog 1x en dan is het klaar’ en dat werkt al wel goed. Maar mss kan ik idd een wekker zetten voor het zelf kleren aan doen. Want dat blijft wel een dingetje voorlopig volgens mij.

Taakjes geven begin ik ook steeds meer te doen! Goede tip! Eten ook kritischer anders spuugt ze het gewoon uit. Wat bij ons helpt om in de stoel te blijven zitten is samen liedjes zingen. Beetje moeilijk met een volle mond, maar je krijgt het snel onder de knie 🫠 En grenzen opzoeken 😩😩😩😩 vooral om haar eigen zin door te drijven bijv als ze tv wil kijken voor de zoveelste x. Dan leg ik het weg en gaat ze helemaal krijsen. Dan moet ik echt ff tot 10 tellen.

Omg mama’s, even luchten hoor… De peuter is net 2 geworden en zoals voorspeld is het pubergedrag erger geworden. De driftbuien zijn vaker, heftiger en kunnen soms best lang duren. Op sommige dagen zoals vandaag is bijna alles een probleem. Dan is alles weer ‘van MIJ’, of ik doe iets niet op haar manier of ze wil iets zelf doen wat ze niet zelf kan. Ik heb veel aan de tips hoor, maar toch doodmoe word ik ervan. Wou toch ff mijn hart luchten.

Gisteren had mijn man ook heel wat te stellen gehad met mijn zoontje heb ik gehoord. De boterham was in elk geval verkeerd gemaakt, maar wat er verkeerd aan was kon mijn man niet achter komen. Na heel wat huilen, overleggen, negeren, even op de trap, heeft mijn zoontje uiteindelijk op schoot de boterham opgegeten en was het weer helemaal koek en ei. Wat je zegt als het net niet op zijn manier gaat is het weer mis. Het helpt wel vaak door rustig te blijven, als hij bijna naar bed moet niet te veel van hem verwachten. Mijn zoontje en dochter af en toe uit elkaar halen en niet op dezelfde plek laten spelen. Mijn zoontje kan al wel best veel praten dus vaak kan hij al vertellen wat er is of hoe het moet volgens hem. Meestal helpt dat om de echte driftbui te voorkomen. Mijn dochter was later met praten en ik weet nog dat zij ook wel vaak met haar hoofd op de vloer heeft gebonkt als ze het niet duidelijk kon maken. Zodra ze meer kon praten, begreep ik haar beter en werden die driftbuien stukken minder.

Heel erg herkenbaar🫠 Je hebt je handen vol hier aan. Ik probeer er maar een beetje luchtig mee om te gaan. Het hoort er nu eenmaal bij. Nu is het rotweer, maar in het zonnetje zeker geen straf: ik merk dat ze het heerlijk vind om even samen een wandelingetje te maken, stil te staan bij elke worm, elk blaadje en lekker steentjes verzamelen etc.. een momentje dat ik haar volledig volg. Een rustig uurtje zonder frustraties!

Heel herkenbaar! Zoontje wordt over 3 weken 2. Ineens een driftbuien deze week! Niet te doen. Stampvoeten en krijsen als iets niet helemaal gaat zoals hij wil. Zelf brood smeren en als je dan helpt, suuuper kwaad. Niet aan willen kleden.. zelfde verhaal. Ineens ook weer protest tegen middagslaapje en avond slaap, vaak in de middag weer wakker na 45 minuten en dan oververmoeid (dus nu vaak op schoot nog even verder slapen). Meneer is ook weer mrga aanhankelijk Ineens. Voelt als een sprongetje 🤣 Hij was eigenlijk afgelopen 2 maanden ook wel enorm voorbeeldig dus zal wel even inhalen zijn na de vakantie 😅🤣

Zo herkenbaar .. haha ik hoor het de kids zeggen neee mijjjjj. 😅😂

Ja dat dus! Soms moet je wel even negeren, anders word je zelf ook gek van wat doe ik nou fout 🥲 en idd wat je zegt van rustig blijven, maar soms is het zo verdomd moeilijk hahahaha

O ja merk dat het buitenshuis altijd heerlijk is om met haar te zijn, en dan precies tot het moment dat ze wat hongerig of vermoeider kan worden.. anders zijn de rapen gaar 🥲