zelfstandig spelen

Op deze leeftijd zou ik daar duidelijk mijn grenzen aangeven. Ik geef weleens aan dat ik 10 minuten speel en dat ik daarna andere dingen moet doen en zij verder kan spelen. Vervolgens complimenteer ik elke keer dat zij zelf speelt. Ook al is het maar 5 min. Verder laat ik haar zelf kiezen wat zij wil spelen, ik wacht gewoon geduldig en vraag niks. Als je hem steeds uitnodigt, denkt hij dat jij nodig bent om tot spelen te komen. Ik doe verder gewoon mijn dagelijkse dingen in het huishouden. Wil ze niet zelf spelen? Help dan maar mee in het huishouden. Dat vindt ze heel leuk, maar is ze op een gegeven moment ook zat, en gaat ze uiteindelijk toch zelf spelen. In het begin wou ze dan dat ik kwam spelen, maar dan zei ik dat ze moest wachten tot ik klaar was. Vervolgens heeft ze gewacht, gaf ik haar weer een complimentje en speelden we weer even samen. En dagelijks naar buiten gaan, helpt ook goed! Hopelijk heb je er wat aan!

Dit heb ik ook zo vaak geprobeerd maar mijn zoon die wil zelfs niet naast mama weggaan en spelen. Ook niet 1 min of hij zit naast me of als ik huishouden doe huilt hij naast me dat ik moet komen spelen. Maar zelf spelen 5/10 min dat doet hij weer niet. Maar op school buiten bij oma en opa gaat het wel goed..

Geen tips, wel herkenning. Hier ook echt amper zelfstandig spelen. Probeer er ook afspraken met m over te maken maar veel weerstand. Heeel soms lukt het even.

Mijn dochter had het ook, vandaar dat ik er ook helemaal klaar mee was. Want ze kon het dus wel, maar thuis liet ze het niet zien. Ik heb haar terwijl ik huishouden deed, op een gegeven moment maar laten huilen. Dan moest ik bijv naar boven de was doen, dan benoem ik dat zij mee mocht helpen en anders maar wachten tot ik klaar was. Ik was er zo klaar mee om de hele dag haar te vermaken. In het begin kon het huilen best even duren, maar dat werd vanzelf minder.

mijn zoon begint dan ook met huilen met stopt niet tot ik kom zitten

Maar *