Avond eten

Hier precies t zelfde maar dan met 15 maanden, ineens een enorme strijdt aan tafel alleen al z’n vork zien was genoeg voor een schreeuw partij. (En bij opa en oma bunkeren hè 😑) Hoe cliché ook t is een fase nu eet hij ineens weer gewoon. Ik heb zelf ook nooit wat anders aangeboden, maar doe waar je je goed bij voelt.

Ik zou er geen strijd van maken. Dan word het eten negatief. Wat vind je belangrijk dat ze wel wat eet dan zou ik iets anders, wel voedzaams geven. Onze dochter doet het met sommige dingen die ze de week ervoor nog wel lekker vond. Ik geef haar dan wat anders vaak een potje voeding dat lust ze vaak wel. Volgende keer eet ze het gewoon weer op. Ik probeer er geen strijd/ding van te maken.

Momenteel is het een strijd om haar uberhaupt wat te laten eten. Inderdaad zoals je zegt, gillen en met eten gooien. Heel vaak kruipt ze wel naar de stoel en dan gaat ze eraam staan dat ze honger heeft dus dan denk ik: oke je wilt dus eten. Maar zodra ik het serveer begint de gekdoenerij weer. Beetje afleiding qua boekjes, speelgoed of de trein op tv waar ze helemaal weg van is helpt vaak nog wel dat ze dan wel wil eten. Misschien een idee?

Wat bij ons goed werkt, is om hem zelf te laten eten. Misschien eens proberen?

Kan je het wisselen? Tussen de middag warm/avond eten en Savonds een boterham?

Hier heeft het doorkomen vd kiezen lang geduurd en ging gepaard met slechter eten. Misschien is dat het?

Hier ook hetzelfde. Wij bieden niet per se iets anders aan, maar wel yoghurt toe (dat eet hij wel). Ik ga ervan uit dat het een fase is. Ik denk trouwens dat hij nog wel macaroni met gepureerde saus zou eten, dus dat zou hier ook wel een optie zijn (hij at zo lekker makkelijk met de pot mee, maarja nu eventjes niet haha)

Bij het cb gaven ze bij mij al aan dat het eten minder zal worden. In het eerste jaar groeien ze zo hard, in het tweede jaar is die snelheid eruit. Dus; minder eten. Is een fase en kan zelfs per dag verschillen. Wat de rest ook wel zegt, maak er geen strijd van. Hier mag hij het zelf doen en dat helpt een hele boel. Lekker in z'n eigen tempo. Daarnaast vind ik het belangrijker dat het moment aan tafel gezellig is dan dat er daadwerkelijk bordjes leeg gegeten worden! En o, ja. Aan het eind van de dag zit er al zoveel in die maagjes dat de meeste honger er ook wel uit is.