Hoihoi,
Wij zitten hier met een super vervelende situatie..
mijn mama heeft altijd op ons zoontje (13maand) gepast zodat ik 24u kon gaan werken. Nu is ze een dikke week geleden gevallen en heeft haar heup gebroken.. waardoor we voor ons zoontje dus direct zonder opvang zijn gevallen.. en ik mijn werk dus ook ineens kwijt ben..
hij heeft altijd hier thuis gezeten vanwege dat we inwonen bij mijn mama.
Nu… ik heb vandaag dan uiteindelijk een gesprek gehad met een crèche hier bij ons in de buurt..
rondleiding, hoe ze tewerk gaan,…. Alles heb ik meegekregen.
Maar ik wandelde buiten met zo een verschrikkelijk slecht gevoel. Hij zou in een groepje van 14 kindjes komen te zitten, 2 verzorgers..
toen ik binnen stond waren ze letterlijk allemaal aan het wenen, zaten ze op de grond, in de eetstoelen, 1 lag op een matras die super hoog ophing,…
Lewisje zou nooit genoeg aandacht daar krijgen.. dat is onmogelijk..🥺
1 november 2024 zou hij naar school mogen gaan..
hier thuis heeft hij zo zijn vaste routine..
echt een doodgelukkig mannetje..
Zou het dan zelfs de moeite zijn om hem op dat jaar nog zoveel stress te bezorgen in de crèche?
Op google lees ik ook dat dit alleen maar slecht is die stress van in de crèches..
Daar zeiden ze ook zelf dat ze normaal vanaf 3 maand al leren wennen aan de opvang en het moeilijker zal zijn voor lewis om zich aan te passen nu hij al 13maand is..
Moet ik mijn moederhart volgen? Of het toch een kans geven?🥺