Postpartum/ of gewoon erg moe en kapot na 10 maanden nog steeds?

Deels herkenbaar. Ik heb veel last van "boze" hormonen waar ik maar niet vanaf kom. En inderdaad erg moe , keizersnede zeurt nog steeds . Sterkte mams

Joh lieve mama, klinkt alsof je heeeeeeeeeeeel maar dan ook heeeeeeeeeel veel van jezelf vraagt! Geen wonder dat je moe bent. Misschien kan je die man van je vragen om tocch bij te springen en anders een schop onder zn kont geven zodat ie het alsnog doet. Tuurlijk mag ie af en toe weg en gamen doet die van mij ook, maar hij mag wel zn verantwoordelijkheid nemen naar zn dochter én jou. Maar dat is makkelijk praten van een afstand. Wees in elk geval lief voor jezelf, doe 10 stappen terug en zeg ja tegen alle hulp die je geboden wordt in de omgeving. Je hoeft het niet alleen te doen!! Heel veel sterkte🤗

Heee meis. Hier ook herkenbaar je verhaal. Dat je ook het gevoel hebt dat je er “ alleen “ voor staat soms. wat misschien gaat helpen bij jullie ook is echt duidelijke afspraken maken? Al plan je het in je agenda. Vraag aan je man of hij al 1 keer per maand bijvoorbeeld een ochtend kan doen ( jullie meisje uit bed halen ) zodat jij even kan blijven liggen. Of vraag aan je schoonmoeder of ze even bij jullie wilt oppassen of iets? Het is makkelijk zeggen allemaal Hoor! Ik heb precies hetzelfde, ik kan me buitenhuis ook niet ontspannen…. En ik doe ook alle zorg.. mijn man werkt fulltime.

Wat mij betreft is de beste oplossing om je man een schop onder z’n kont te geven. Overdag werkt hij en werk of zorg jij voor de baby. Daarna zorgen jullie samen. Dit is niet alleen jouw verantwoordelijkheid. Hetzelfde geldt voor de huishouding. Ik vind het heel logisch dat je je zo voelt als je alles zelf doet. Je mag meer ruimte nemen voor jezelf om je batterij op te laden. Al is het om gewoon even niks te doen.

Die vermoeidheid herken ik, je staat altijd aan. Je hebt onbewust stress en zorgen. Ik heb ook nog steeds gebroken nachten met voedingen, werk en ik ben ook 90% van de tijd alleen. Dus wat dat betreft herken ik je helemaal! Wat doe je ECHT voor jezelf? Ik ga (als het kan, zitten nu in sprong 7 dus niets kan nu haha) eens per week of twee weken naar de bios met een vriend, elke week rijd ik paard. Ik snap dat het heel veel moeite kost maar je moet er soms ook even uit om op te laden. Is er een reden waarom je man zo “weinig” doet met je dochter? Mijn man werkt veel en tot laat, is ook nodig voor zijn werk. Is ook veel weg voor zijn werk en ik gun hem uiteraard ook een avondje met vrienden of een motor weekend oid. Maar als ik hem nodig heb, dan is hij er wel. Hij probeert ook eens in de week optijd thuis te zijn zodat we met zijn 4en kunnen eten. Jij mag er ook zijn en jij hebt ook tijd voor jezelf nodig! Je hoeft jezelf niet weg te cijferen. Als hij gaat gamen kan jij toch ook even de deur uit, al ga je even een half uurtje een rondje lopen.

Hier sluit ik me 100% bij aan. Waarom doet je man weinig tot niets? Als je allebei werkt, lijkt het me niet meer dan logisch dat je ook de zorg gelijk verdeeld?

Herken je gevoel van na mijn eerste heel erg! Tip: Als je man s avonds thuis is en jij moe, ga jij naar bed en heeft hij de zorg voor de kleine. In ieder geval, tot hij naar bed gaat. Of je gaat even naar een vriendin, je moeder, alleen een blokkie om. Je dochter moet ook leren alleen met je man thuis te zijn. En hij moet leren thuis de zorg voor de kleine te dragen. 's ochtends gaf ik borstvoeding, maar daarna, was de zorg tot mijn man wegging naar zijn werk, voor hem. Toch weer zon 1,5 uur rust te pakken 😅 Als je jou hier niet meer toe kan zetten zou ik eens gaan praten met de huisarts hierover. Een mama die goed voor zichzelf zorgt is een veel leukere mama 😘 en een leukere partner 😉.

Ik ken jullie situatie of afspraken natuurlijk niet, maar het klinkt alsof je man er gewoon geen zin in heeft en jou alles laat doen. Als er een goede reden is, kan natuurlijk, maar zo komt het niet over. Het is ook zijn kind, dus het is net zo goed zijn taak om dingen (of haar) op te pakken. En met alle respect voor mijn voorganger, maar het voorstel dat hij 1x per maand 's ochtends op staat zodat jij kan blijven liggen, vind ik lachwekkend. Waarom niet elk weekend een dagje om en om? Wat geeft hem het recht om 3 weekenden wel uit te mogen slapen en jij 1 miezerig ochtendje?! Doe inderdaad 10 stappen terug en wees lief voor jezelf. Dan ben je nog steeds een geweldige moeder. Sterkte!

Hee, Bedankt voor je mening. Ik vindt dit persoonlijk wel makkelijk zeggen. Elk gezin is anders en heeft een andere situatie. Mijn man werkt in 3 ploegen systeem en is niet vaak thuis en werkt hard voor ons als gezin. Als hij dan thuis is gun ik hem ook wat rust… de zorg komt dan echt bij mij terecht wat natuurlijk wel pittig is.

Hoi. Dan denk ik dat je mijn berichtje ook niet goed hebt gelezen. Ik zeg duidelijk dat ik hun situatie of afspraken niet ken. Dus wie ben ik om daarover te oordelen?! En als je beiden instemt met de situatie (hoe die ook is), dan is dat prima. Maar als ik het originele bericht bekijk, lijkt dat dus niet zo te zijn.