Het is alweer een aantal weken aan het opbouwen waar het een paar weken minder leek.. (aanloopfase naar sprong 10?).
De strijd om de simpelste dingen met mijn 16 maanden oude zoontje. Vooral aan- en uitkleden, luier verschonen, tanden poetsen, etc. zorgt voor enorme huil en driftbuien. Trappen, om zich heen slaan en zo ontzettend overstuur raken van dit soort handelingen. De eerste minuut in bad is krijsen en daarna is het dan wel ineens goed. Het ergste is 's avonds met de schone luier en romper voor de nacht aandoen. Zodra we hem al op het aankleedkussen leggen, begint het gevecht. Hoe kort we het avond ritueel ook houden, elke avond is het weer huilen huilen huilen en belanden we in een soort worstelgevecht 😅 (dit is al zolang ik mij kan herinneren maar is nu wel heel extreem). Na het flesje warme melk is het goed en gaat hij meteen slapen zonder mokken. Hij accepteert op het moment ook bijna geen "nee" en hangt ontzettend veel aan mij. Er is weinig goed. Ook 's ochtends aankleden is dra-ma.
Iemand tips om dit soort rituelen leuker/makkelijker te maken? Of herkenning bij anderen? Want ik vind het vervelend worden dat we elke avond zo de dag afsluiten samen. Hij ligt ruim op tijd op bed dus oververmoeidheid heb ik uitgesloten.