Totaal niet genieten van het moederschap

Het eerste wat ik denk is dat je of je man heel duidelijk moet zeggen wat je wil of weg moet gaan. Je doet het nu ook al alleen dus waarom blijven en alleen maar meer verdriet en last krijgen van wat hij zegt en hoe hij met je omgaat? Zielig voor de kinderen maar de situatie die je nu beschrijft is ook verre van ideaal. Daarnaast schrijf je het waarschijnlijk allemaal heftiger dan het is maar geeft het wle de Ernst van jouw situatie weer. Ik zou via je verloskundige eens kijken of je bij de POP poli terecht kan en extra ondersteuning via hen kan krijgen. Maak het sowieso eens bespreekbaar met je verloskundige, ik snap dat je schaamte voelt maar het is juist sterk als je dit deelt met de mensen om je heen.

Iemand egoïstisch en abnormaal noemen vind ik niet echt opbouwende kritiek. Natuurlijk mag je jouw mening hebben, maar deze mama voelt zich ellendig en is dapper genoeg dit op een openbaar forum te plaatsen. Daarnaast vraagt ze hulp en advies, dus volgens mij is zij juist heel erg bezig met 'beter' worden. Het is juist goed dat ze zo aan zichzelf denkt, want daardoor zal ze uiteindelijk een betere moeder voor haar kindje zijn.

Als je goed hebt gelezen heb ik haar ook verteld wat mijn advies is. Ik heb gezegd dat ze aan derzelf moet werken en met der nieuwe situatie om leren gaan omdat er een klein mensje op der rekent. Super dapper dat ze dit durft indd alleen ik zie hulp niet het zelfde als jullie het zien blijkbaar. Dat pamperen en medelijden leek mij in deze situatie niet het goeie ieder zen mening. En wat ik vind hoort zeker bij de boodschap wat ik wil overbrengen en sta er nog steeds achter.

Laten we er geen discussie van maken en laten we ervan uitgaan dat iedereen het beste voor haar wil.

Indd !

Ik ben ondertussen met vervroegd verlof gegaan dus in de Ziektewet vanaf 33 weken. Ik merk dat dit mij heel veel goeds heeft gedaan zowel lichamelijk als mentaal. De lichamelijke klachten zijn zo goed als weg, alleen op een drukke dag speelt het wat op. Mijn dochter is drie dagen naar de opvang en heb dan allen rust. Ik merk dat ik nu ook heel veel geniet van mijn dochter en ook lekker van alles met haar doe en als ze een keer krijst als ze haar zin niet krijgt dan stoor ik er mij totaal niet meer aan terwijl ik hiervoor in tranen uitbarstte. En daarnaast merkt mijn dochter dat ook want eerst was alles papa en en was ik niet belangrijk als hij thuis was, maar nu is alles mama en kruipt ze telkens naar mij toe en zegt ze ook de hele tijd: mama mama als ze wil dat ik haar optil. Om van te smelten🥰. Ik denk dat deze rust heel goed voor mij is geweest en kan me nu ook verheugen op de kleine meid die er binnenkort aan komt.

Ik ben er pas met 22 weken achter gekomen dat ik zwanger was dus totaal niet gepland en heel verrast gezien dit spontaan is gegaan. Ik heb dit ook nog moeten verwerken waar ik wat tijd voor nodig had.

Heel fijn voor je dat dit je zo goed heeft gedaan. Geniet (alvast) van je verlof en je kleine meid en veel succes met de laatste loodjes straks!

Wat fijn dat deze extra tijd zoveel effect heeft! Goed van je dat je dus eerder met verlof bent gegaan. Soms ontkom je er helaas niet aan. Probeer nog te rusten zoveel als het kan. En fijn te horen dat je je nu ook verheugd op je andere kindje. Geniet ervan en succes komende weken!