Uit de slof schieten

Heel herkenbaar normaal ben ik super geduldig met ons kleine mannetje maar nu kan ik zijn drift buien niet meer aan 😖

Wat fijn om herkenning te vinden bij anderen! Hier heb ik een 14 maander rondlopen die ineens heel veel aandacht vraagt en grenzen aan het opzoeken is. Mijn geduld raakt zo snel op (door zowel hormonen als vermoeidheid) waardoor ik ook snel feller reageer dan normaal. Heb ook echt huilmomenten omdat ik me zo schuldig voel daarna!

Herkenbaar, reageer heel veel op me vriend ik schrik er zelf Elke keer van

Heel herkenbaar en idd ontzettend fijn om herkenning te vinden bij anderen. Voel mij ook erg schuldig na momenten dat ik niet zo aardig was, baal dan zo erg.

Wij komen dat hier horrormonen😏 en ja heb er soms maar zo laat van.

Komen is noemen

Hou maar op, ik ben de hele dag boos en verdrietig. En mijn man is de pineut, want op de een of andere manier kan ik hem haast niet meer uitstaan🙈

Herkenbaar, schiet ook veel sneller uit m’n slof tegen mijn zoontje. Door vermoeidheid en hormonen😩

Ojee, dan is het misschien goed nieuws voor heb en ons dat we niet de enigen zijn 🙈🙈 Hopelijk is dit net als misselijkheid alleen iets vh eerste trimester

(Voor hen)

Haha ja inderdaad, laten we het hopen🥰

Zo herkenbaar, ik heb een zoontje die 2 wordt in december en merk dat ik momenteel veel minder geduld heb dan anders 🙈 ook mijn man moet het wel eens vergelden maar die begrijpt het hormonen verhaal wel, lacht er zelfs soms mee. :)

Hier precies hetzelfde. Niet tegen m’n kind maar wel m’n man 😅 Zijn momenteel op vakantie en vanochtend vond hij dat ik een keer scrambled egg moest proberen. Toen hij er de tweede keer over begon werd ik zo boos en riep door het restaurant: “Hou op met je scrambled egg. Laat me met rust”. Konden er beiden wel heel hard om lachen daarna. Heb er bij de eerste nooit last van gehad maar voel me nu af en toe echt een bitch.

Schuldig! Vandaag schoot ik ook even uit m’n slof tegen mijn zoontje van 11 maanden. Hij wil op het moment niet liggen om verschoond of aangekleed te worden maar zitten kruipen staan en klimmen. Hij moest zo hard huilen toen ik hem vermanend omdraaide en mijn stem verhief en keek ook zo zielig 🥺 Daarna hebben we geknuffeld en heb het uitgelegd, maar hij snapt natuurlijk nog niet dat het niet altijd speelkwartier is.