Hoi
Mijn zoontje van bijna 2 is een hele lieve zorgzame jongen. Hartstikke vrolijk en lief. Maar oh wat zitten we in een moeilijke fase zeg. Hij vind kindjes heel erg leuk maar uit enthousiasme gaat hij de kindjes slaan en bijten, hopend op een reactie. Super frustrerend voor ons, dit is nou al best lang aan de gang. Ik heb echt van allesssss geprobeerd denk aan: time out, duidelijk aangeven dat het pijn doet, aaien ipv slaan, heb zelfs uit wanhoop hem zelf een keer gebeten (niet hard natuurlijk), Negeren, boos worden, rustig reageren en uitleggen. Hij blijft het maar doen. En hij zit nu in de MAMA fase, alles is mama, alleen mama, niemand anders behalve mama en mama moet overal bij zijn. Hij gaat sinds kort ook naar de crèche, hij heeft het er zo moeilijk mee, blijft maar huilen tot ik na 1,5 uur gebeld word of ik hem kan ophalen omdat hij zo verdrietig is. Nu kan dat nog maar binnenkort niet meer. Ik ga weer beginnen met werken na bijna 2 jaar thuis te hebben gezeten met hem. Ik ervaar echt niet normaal veel stress want ik vind het zo zielig voor hem, want hij voelt zich gewoon niet veilig daar. Hij eet en drinkt daar niet. (Terwijl hij een heerlijke eter is) ik sta bijna op het punt om mijn nieuwe baan op te zeggen terwijl ik er heel erg veel zin in had. Maar ik krijg er gewoon buikpijn van, wanneer hij weer naar de crèche moet. En omdat hij zoveel verdriet heeft en omdat hij daar dus ook kindjes bijt en slaat. Ik weet het gewoon echt niet meer, ik ben er ook gewoon geen leuk mens meer door 😔 helaas niemand in onze omgeving die zou kunnen oppassen. Moest dit even van me afschrijven. ♥️
Wat een ontzettend lastige situatie! Snap dat je daar erg gestresst van wordt. Maar zo weer gaan werken is zowel voor jezelf lekker en uiteindelijk voor hem ook goed. Want jij wordt er weer een leuker mens van.
Ten eerste denk ik dat het (toch) maar een fase is. Maar daar heb je nu niets aan.. 😞
Maar zou je met de opvang kunnen regelen dat je er soms met hem samen bent? Zodat hij niet ineens alleen is en went aan de omgeving met de veiligheid van jou in de buurt. Misschien wordt het dan vertrouwd en gaat hij het dan ook leuker vinden.
Veel succes!
Hoi,
Wat lastig zeg! Heb je een partner? Misschien zou je kunnen proberen om die hem daar heen te brengen de eerste paar weken, kijken of hij dan beter kan landen? Als hij al moeilijk afscheid van jou kan nemen én op een vreemde spannende plek is, misschien kan dat helpen.
En heb je evt gedacht aan een gastouder? Misschien is een creche iets te overweldigend voor hem en kan hij bij een gastouder kleinschalig rustiger wennen in een huiselijke sfeer?
Bijten en slaan weet ik ook niet hoe je daar af kan komen. Snap dat je terug gebeten hebt hoor! Bij honden werkt dat ook😅
Heel veel succes en sterkte!
Ik zou eens kunnen vragen of ik een uurtje met hem kan blijven, misschien dat dat beter werkt. Gastouder zie ik niet perse zitten, heb daar denk ik te veel trust issues voor. We hebben idd geprobeerd mn man hem te laten brengen maar dat maakte helaas niet veel uit.
Lastige situatie inderdaad. Mijn dochter is ook zo, die hangt zowel aan mijn man als aan ik. Is echt een gevoelig meisje, wellicht is dat bij je zoontje ook?
Sinds februari gaat ze naar de opvang, daarvoor naar de gastouder. Eerste paar keer werd ik telkens gebeld of ik haar op kon halen, want ze was intens verdrietig. Ze wilde ook niet eten en slapen.
Zij stelden toen voor om i.p.v. de hele dag het geleidelijk op te bouwen zodat ze langzaam kon wennen. Dus elke week een uurtje erbij, moet ook net kunnen natuurlijk met werk. Wellicht een idee?
Met wegbrengen moet ze nu nog steeds huilen, dat blijft wel denk ik, maar daarna is het ook goed en als ik haar ophaal is ze vrolijk en wil ze vaak niet meer mee.
