Hoi
Mijn zoontje van bijna 2 is een hele lieve zorgzame jongen. Hartstikke vrolijk en lief. Maar oh wat zitten we in een moeilijke fase zeg. Hij vind kindjes heel erg leuk maar uit enthousiasme gaat hij de kindjes slaan en bijten, hopend op een reactie. Super frustrerend voor ons, dit is nou al best lang aan de gang. Ik heb echt van allesssss geprobeerd denk aan: time out, duidelijk aangeven dat het pijn doet, aaien ipv slaan, heb zelfs uit wanhoop hem zelf een keer gebeten (niet hard natuurlijk), Negeren, boos worden, rustig reageren en uitleggen. Hij blijft het maar doen. En hij zit nu in de MAMA fase, alles is mama, alleen mama, niemand anders behalve mama en mama moet overal bij zijn. Hij gaat sinds kort ook naar de crèche, hij heeft het er zo moeilijk mee, blijft maar huilen tot ik na 1,5 uur gebeld word of ik hem kan ophalen omdat hij zo verdrietig is. Nu kan dat nog maar binnenkort niet meer. Ik ga weer beginnen met werken na bijna 2 jaar thuis te hebben gezeten met hem. Ik ervaar echt niet normaal veel stress want ik vind het zo zielig voor hem, want hij voelt zich gewoon niet veilig daar. Hij eet en drinkt daar niet. (Terwijl hij een heerlijke eter is) ik sta bijna op het punt om mijn nieuwe baan op te zeggen terwijl ik er heel erg veel zin in had. Maar ik krijg er gewoon buikpijn van, wanneer hij weer naar de crèche moet. En omdat hij zoveel verdriet heeft en omdat hij daar dus ook kindjes bijt en slaat. Ik weet het gewoon echt niet meer, ik ben er ook gewoon geen leuk mens meer door 😔 helaas niemand in onze omgeving die zou kunnen oppassen. Moest dit even van me afschrijven. ♥️