Lieve mama's,
Ik zit met een dilemma. Slaaptrainen en mijn baby (van 11 maanden) laten huilen vind ik niet fijn. Ik heb het idee dat een baby niet zo erg hoort te huilen en ze de geborgenheid/liefde van mij nodig heeft.
Nu is het zo dat ze al tijden slechte slaapt. Deze mama is kapot. Ze heeft tot 9 maanden bij mij in bed geslapen. Vonden we beide heel fijn, maar op een gegeven moment bleef ze me wakker houden. Door toch telkens even aan de borst te willen.
Uiteindelijk naar haar eigen kamer verhuist. Het heeft wat voeten in de aarde gehad maar is gelukt. Toen kwam ze standaard 2x per nacht voor melk. Rond 12 en rond 4. Helemaal prima. Maar nu wordt ze zooo vaak wakker s nachts al een paar weken. Soms wel elke 2 uur. Vaak slaapt ze weer verder na een beetje BV. Soms hoor ik haar na een half uur alweer. Dan neem ik haar toch maar in bed. Ergens rond 4 wordt ze dan weer wakker, drink en kan niet meer in slaap vallen bij mij. Dus weer naar eigen bed en dat gaat goed tot in de ochtend. Soms tot 6, soms tot 7. Maar zo vaak eruit s nachts, het breekt me op.
Plus in haar eigen bed in slaap vallen s avonds is ook opeens lastig. Overdag gaat altijd goed. Ene avond gaat ze slapen, andere avond is het drama. Dan neem ik haar uiteindelijk toch mee naar beneden, omdat mijn andere kinderen wakker worden.
Contact gehad met het consultatiebureau. Die zeggen dat ze geen melk meer nodig heeft s nachts. Dat ik daar per direct mee moet stoppen. En dat ik haar s avonds niet mee mag nemen naar beneden. Dat dat is wat ze wil. Dus steeds even 3r naar toe en dan telkens iets langer ertussen laten.
Ik weet niet wat ik moet doen. Ik wil heel graag wat betere nachten, maar ik wil mijn baby niet laten huilen. En haar toch die geborgenheid bieden.
Dank jullie wel alvast voor het meedenken!