Zelfstandig in slaap vallen

Onze dochter kan (nog steeds) niet zelfstandig in slaap vallen. Overdag moeten we bij haar blijven en ligt ze in ons bed. S’avonds valt ze bij ons in slaap en verplaatsen wij haar naar haar eigen bed. Dit heb ik nooit erg gevonden. Maar nu merk ik wel dat het ook voor mij prettig is als ze in haar eigen bedje kan slapen en zelfstandig in slaap kan vallen. We hebben meerder keren geprobeerd dit voor elkaar te krijgen. En ook verschillende manieren toegepast. In alle rust en met veel geduld. Maar we lopen vast op hetzelfde punt. En dat is dat ze maar blijft huilen en zichzelf compleet overstuur maakt. Ookal blijf ik bij haar. Maak ik contact met haar. Ze raakt in paniek. Om haar dan alsnog te laten huilen en haar alleen te laten (wat mij vaak word geadviseerd) gaat enorm tegen mijn gevoel in. En daarom haal ik haar dan weer uit bed om haar te troosten en te knuffelen. En om vervolgens haar weer bij me te nemen. Herkennen jullie dit? Hebben jullie tips? Ik merk dat ik me er erg onzeker door voel. Zeker als ik verbaasde reacties krijg op het feit hoe wij het momenteel doen met haar naar bed krijgen. Een ander kan me dan het gevoel geven dat ik het niet goed doe. En dat doet soms zeer.