58 Reacties
één jaar geleden
Ik had ook al gereageerd op je andere topic hierover. Het is pittig hè! Hier ook nog altijd hetzelfde. Ik zou je echt als tip geven, ga vroeg naar bed. Wat mijn man en ik ook al weken doen is om en om in een logeerbed liggen met oordoppen in. Zo hoef je maar om de nacht de zorg op je te nemen. Dat maakt een heel groot verschil! Zorg zo goed mogelijk voor jezelf en als het kan laat je kindje een keer een nacht of weekend uit logeren gaan zodat je weer met frisse moed er tegenaan kan! Heel veel succes mama en weet dat je niet alleen bent in de vroege uurtjes😉
één jaar geleden
Reactie op Sofysio
Ik had ook al gereageerd op je andere topic hierover. Het is pittig hè! Hie ...
Ik kan gewoon niet zo goed me hiervan afscheiden.. stel dat ik boven ga liggen dan hoor ik hem nog. Ook kan ik hem beter rustiger krijgen dan mijn vriend. Ik zit er wel aan te denken morgen een nacht bij mijn ouders te slapen, even helemaal weg en een goede nacht maken
één jaar geleden
Reactie op romee1983
Ik kan gewoon niet zo goed me hiervan afscheiden.. stel dat ik boven ga lig ...
Ja snap ik. Je moet het ook kunnen loslaten inderdaad. Bij mijn eerste vond ik dat zelf best moeilijk, gelukkig lukt dat bij mijn tweede wel beter. En een nachtje weggaan is geen slecht idee! Uiteindelijk heeft jouw kleine meer aan een mama die er weer even tegenaan kan. En misschien krijgt je vriend hem ook gemakkelijker stil als jij niet in de buurt bent. Alles werkt soms ook gewoon samen.
één jaar geleden
Ik had ook op je andere topic gereageerd. Maar wat zwaar hè. Ik herken volledig wat je schrijft, ook die angst voor de nachten. Mag ik vragen wat je erop tegen hebt om hem op dat tijdstip in bed te nemen? (Zonder oordeel). Ik denk dat het jullie wel wat rust kan geven namelijk. Een fijn knuffel momentje eventueel met een rustige activiteit (boekje lezen ofzo). Je slaapt dan zelf weliswaar niet meer, maar jullie rusten wel nog even uit.
Hou vol! Het is een fase, het gaat echt voorbij en tot die tijd kan je je er beter bij neerleggen dat scheelt echt een hoop stress (ik weet t, klinkt veel makkelijker dan gedaan…). Sterkte in ieder geval
één jaar geleden
We hebben hier ook heel veel gebroken nachten gehad. Echt maanden aan een stuk. Hij was standaard tussen 3 en 5 wakker. Nu hebben we een online cursus gedaan over slaaptraining. Na 3 dagen hadden we al resultaat en nu moeten we ze zelfs wakker maken in de ochtend. Wellicht iets om te proberen! Succes voor jullie, ik weet hoe zwaar het is 😘
één jaar geleden
Reactie op Limonietje
Ik had ook op je andere topic gereageerd. Maar wat zwaar hè. Ik herken voll ...
In zijn eigen kamer hebben we een schommelstoel. Daar probeer ik hem te wiegen en dat lukt altijd nog wel. Maar krijg op een gegeven moment last van mijn rug en terugleggen in bed lukt niet.
Ja we willen hem principieel niet bij ons in bed, maar eerlijk gezegd weet ik ook niet of dat helpt. Dan slaapt mijn partner of ik juist ook nog slechter. Want we hebben diensten dus de ander kan dan wel wat langer slapen. Niet dat ik echt meer kan slapen als ik hem hard hoor huilen
één jaar geleden
Hier ook 23 weken zwanger (vond ik even grappig) en slechte nachten door de slaapregressie. Gelukkig lijkt het nu eindelijk beter te gaan. Wij proberen ook zoveel mogelijk in eigen bedje te laten slapen en als ze savonds huilt gaan we naast haar bedje op de grond zitten, rustig praten en handje vasthouden. Eerst haalden we haar er nog wel eens uit omdat ze zo huilden maar dat willen we niet meer. En als ze rustig is weggaan en zodra ze weer huilt na aantal minuten weer terug en weer naast bedje zitten en troosten. Soms geeft ze snel op, soms moeten we erg veel geduld hebben. Snachts nemen we haar echter wel tussenin als ze gaat huilen, meestal slaapt ze dan redelijk snel verder en wij daardoor ook. Ik twijfel ook wel eens of dat handig is op de lange termijn maar voor nu werkt het en ik heb m’n slaap ook hard nodig… als ze rond de uitgerekende datum nog zo spookt (ga ik niet vanuit) dan moeten we misch wat meer doorpakken met een slaaptraining ofzo. Maar voor nu vertrouw ik erop dat het tijdelijk is!
één jaar geleden
Net advies consultatiebureau hierover gehad: toch tot 7 uur in zijn kamer laten. Niet naar beneden gaan anders denkt hij dat de dag al begint en dat is eigenlijk dan nog niet nornaal. Tot 7 uur is het in principe nacht. Ook liever niet uit bedje halen. Ze raadt de dr. Eshvill methode aan. Dus om de paar minuten laten huilen, dat geleidelijk opbouwen en hem in zijn bed laten. Eventueel geruststellen door speen, knuffel of hand op hoofd of tegen praten en dan weer weggaan uit de kamer. Dus daar gaan we vanavond mee starten..
één jaar geleden
Reactie op romee1983
Net advies consultatiebureau hierover gehad: toch tot 7 uur in zijn kamer l ...
Volgens mij tel je dan gewoon door. Hier de schema’s uit het boek! Ik heb hem net in bed gelegd maar we hebben het altijd pas vanaf een uur of 4/5. Dan begint het bij ons. Niet bij op bed leggen gelukkig