Als door de duivel bezeten

Ik herken het wel beetje bij mijn zoontje momenteel. Moord en brand word er geschreeuwd en eten is ineens moeilijk doen, veel huilen idd krijsen, veel wat niet mag ineens weer wel doen. Eten is elke dag manier uitvinden hoe hij toch wel uiteindelijk eet. Soort spelletje van maken, zelf zijn eten opeten als hij aangeeft niet te willen wil ook nogal eens helpen. Hij vind het een goeie grap om ons te voeren en dan ineens wegtrekken en toch zelf opeten, dus wij doen alsof we heel graag dat kleffe hapje van hem willen hebben 🤣 Wisselen van mama of papa wil ook weleens helpen. Video bellen tijdens lunch met opa en oma die laat hij graag zien dat hij zit te eten en krijgt dan alle lof wat hem weer aanmoedigt te eten. Laten kiezen uit 2 soorten beleg wat hij op brood wil. een boterham maken "voor jezelf" en die laten opeten (zit exact hetzelfde beleg op) en vooral...... rustig blijven, soms even laten uitrazen of bord weghalen tot hij is gekalmeerd en weer proberen. Geen aandacht geven aan zijn negatieve gedrag als dat kan, zodra hij wel positief gedrag laat zien gelijk overladen met "goed zo" "applaus" want daar is die van ons echt heel gevoelig voor. Verder hoop ik dat het gauw over gaat, vrees wel beetje dat het ook in z'n karakter zit hoor.... klein stukje opvliegendheid van mij en het easy going van mijn man 🤣🤣

Hey, zo naar voor jullie. Mijn meisje is nu 13maand en ze kan er ook wat van. Wat bij ons helpt is echt stukjes geven, meestal heeft ze eigenlijk reuze honger en kan ze niet wachten dat ze een voller gevoel in haar maagje krijgt. Zelf eten wilt ze eigenlijk ook tegenwoordig, ik laat haar dan met haar handjes prutsen in het groentenpapje en geef haar ook een lepeltje waar ze zelf mee in haar groentenpapje zit te porren, ik wissel ook af tussen de lepel en zelf met de hand eten geven, ja een hele boel daar mag je zeker van zijn maar als ze rustig is en ze flink eet maakt dat mij helemaal niets uit 😉 😀 Nog geel erg veel moed gewenst het zijn geen gemakkelijke periodes...

Voer je hem of laat je hem zelf eten? Onze zoon kan er ook wat van, zelfs zo hysterisch soms dat hij blauw aanloopt 😱 sinds we hem zelf zn vork geven en af en toe helpen hem er wat aan te prikken, is hij iets rustiger en eet beter. Hij wil gewoon niet meer gevoerd worden maar alles zelf doen. En ja als het niet lukt dan wordt hij soms ook nog hysterisch, maar hij gaat het ook steeds beter zelf kunnen waardoor die frustratie al iets minder wordt. Verder geen advies voor je helaas, maar dus wel herkenning...

Ohhh wat toevallig zeg!! Hier ook moord en brand rondom het eten. De eerste 2 happen gaan vlot en hij lijkt ook echt hongerig, maar dan is het klaar. Het was al geen makkelijke eter, maar z’n pap ‘s ochtend vond hij echt heerlijk. Wij dachten dat het wel iets van tandjes moest zijn, omdat hij zo heftig schreeuwt.. maar ik zag idd ook niets. Blijkbaar iets van deze leeftijd?

Banaan en fles zijn wel beiden zacht. Zeker weten dat er geen tandjes aankomen of pijn in het mondje? Er wordt verder alleen gegeten als ik het bord en de lepel aan hem geef. Met een tweede lepel voer ik dan nog wat bij tussendoor. Wel een dikke zooi, maar hij wordt er heel blij van en eet veel beter nu. Ik zou er verder niet iets groots van maken. Jij bepaalt wat en hij bepaalt hoeveel. Een strijd werkt voor mijn gevoel alleen maar averechts. Tot slot ieder kindje is anders, dus kijk vooral wat voor hem werkt en niet wat voor de oudste werkte. Misschien doet hij het beter op wat minder vaste ritmes. Ter herkenning: hier wordt heel selectief gegeten. Vlees, ei, vegaburger en vis gaan er geweldig in. Pasta enzo redelijk. Groente zeer matig 🙈. We geven daarom tijdens het koken altijd al wat rauwkost en als de groente als eerste klaar is geef ik daar ook gelijk een bakje van om te snoepen. Dit met wisselend succes, maar dan hebben we het iig geprobeerd 😅.