Balans zoek na geboorte 2e kindje

Goh ik heb eigenlijk exact hetzelfde! De baby is er nu vier dagen en mijn zoontje van pas 2 is al vier dagen bij anderen gaan slapen. Overdag is hij hier dan enkele uurtjes en zelfs dat is al bijna onmogelijk. Vanavond de eerste nacht terug hier. Hij is ook een enorm mama’s kindje, heeft de baby ook al een paar keer geslaan en begint te wenen als ik de baby vast heb en niet hem. Mijn vriend doet wel alles dat hij kan maar als hij mijn zoontje vast pakt begint die toch te brullen dat hij mij wil. Heel vermoeiend en inderdaad ook zo een twee/driestrijd. Alle begin is moeilijk! En het zal wel zo zijn vrees is dat de baby nooit de aandacht zal krijgen als dat de eerste ooit gekregen heeft. Maar misschien gaat hij daar zelf niet zo onder lijden als wijzelf. Ik ben zelf een derde kind van een gezin en ik heb er ook nooit moeite mee gehad 🤷🏻‍♀️ lastig toch he

Hoi! Het eerste jaar is altijd zwaar! Niks geks aan, het wordt echt beter. Geef het de ruimte laat iedereen zijn emoties voelen en tonen en blijf praten! Met vrienden en familie etc. Ik heb de tweede heel veel gedragen zodat ik met de eerste vrije handen over had. Veel naar de speeltuin en rondjes lopen. Dat zijn de momenten met je baby en je eerste leert langzaamaan alleen spelen. Hij is nog super jong! Zet hem op mama! En blijf communiceren over hoe met je gaat

Ik denk dat je hele hoge eisen aan jezelf stelt als je zoontje echt net een paar dagen oud is.. laat sowieso het huishouden al los. Dat komt echt wel weer. Ook met je man gaat het echt wel goed komen met de tijd, zou nu echt je focus op je kinderen leggen. Je dochter zoveel mogelijk laten meehelpen zodat ze tegelijkertijd aandacht krijgt.

Het is lastig, maar probeer je dochter overal bij te betrekken en laat weten dat de baby haar niet vervangt. Laat haar helpen met het aankleden van de baby, het in bad doen en bij jou op bed zitten als je de baby voedt. Je kunt voor helpen met de baby ook een grote zus diploma maken. Misschien wil ze zelfs helpen met de was of stofzuigen, heb je dat ook meteen klaar. Je man kan misschien 1 op 1 leuke dingen met haar doen, buiten huis (speeltuin, kinderboerderij of een ijsje halen samen). Ik denk dat aandacht het belangrijkste is in de komende weken en haar vooral laten weten en voelen dat ze niet vervangen wordt. Uit ervaring weet ik dat het beter wordt en ze straks onafscheidelijk zijn 😊 zet hem op!

Ik oordeel niemand maar Kidsies van 2 jr gaan al door veel met de peuterpuberteit en t is alleen maar heftiger voor de ouders met een kleine baby erbij. Veel mamas kiezen ervoor om de kindjes zo snel naar elkaar te krijgen maar t is eigelijk nie zo slim. Maargood ik zou je 2jarige zoveel mogelijk betrekken bij de baby en veel samen zorgen voor de kleine geef haar een actieve rol in t zorgen en eigen taakjes. Neem ook de baby in dingetjes van haar mee om de jaloezie een beetje te Voorkomen. Leer haar ook dat bijvoorbeeld dat soms ze even moet wachten maar neem dan ook de tijd wanneer de baby slaapt voor haar. En laat het huishouden ar en toe voor wat t is. Je man kan je hier ook bij ondersteunen. En t kan helpen om De baby af en toe bij papa te laten zodat je ook met je peutertje naar de speeltuin kan. Vooral wanneer je t moeilijk vind om niet gelijk in te grijpen als de baby huilt bij papa.

Oh zo fijn om herkenning te hebben. ❤️ Hopelijk heb je een beetje een rustige avond/nacht gehad? Heel veel succes iig met je eerste volle dag samen dan vandaag. Yes you can. 👏

Ja ik moet dringend mijn doek eens boven halen. Ik durf precies nog niet zo goed omdat hij nog zo mini is (ben m'n dochter pas later beginnen dragen) maar dit gaat idd mss wel helpen!

Bedankt. We doen ons best en komen er wel doorheen. Het is vooral dat rotte gevoel bij mezelf 😅

Dit proberen we inderdaad en dan doet ze het zoooooo flink. Dan glundert ze ook van trots al. ❤️ Ik kijk al zo uit naar dat ze dikke vriendjes worden 🥰

Hier hebben we de oudste( toen ook 2) bij zoveel mogelijk betrokken. Verder hielp huid op huid contact met papa meteen na het voeden wel om de baby rustig te houden. Het kost even tijd om een ritme te vinden maar komt goed. Knuffel voor jou mama😘

Als je een beetje een ritme gevonden hebt met de baby, volgt de rest vanzelf, tenminste zo heb ik het ervaren. Onze dochter hebben we erbij betrokken en gaan dat nu ook doen met onze dochter(3,5) en zoon(2). Al is het wel herkenbaar dat alleen mama goed genoeg is, dat is hier vaak nog steeds zo🙈 Probeer lekker te genieten en wen rustig aan de nieuwe situatie. En probeer anders een beetje hulp voor het huishouden te krijgen als dat mogelijk is. Het is makkelijker gezegd als gedaan natuurlijk, maar je kan het en het komt goed!