Helaas deze zomer voor de zoveelste keer al ziek. Op dit moment plat met een nierbekkenontsteking. 3 weken geleden lagen we bij toer beurt op bed vanwege buikgriep en moesten we zelfs vertrekken vanaf ons vakantie adres. Even daarvoor hadden onze dochters een kinderziekte waarvan ze flink ziek waren. Al met al vaak en veel ziek. Allemaal dingen waar we niets aan kunnen doen uiteraard.
Ik merk alleen aan mn man dat hij daardoor gefrustreerd raakt. In zichzelf gekeerd en een wat korter lontje. Met als gevolg dat ik als moeder de neiging heb om half ziek hem te gaan helpen met de kinderen, zelf mn bed te verschonen omdat ik mega zweet van de koorts enz.
Herkennen jullie dit? Enne, hoe ga ik er mee om? Ik toon begrip ed voor hem maar ergens denk ik ook, tja vervelend voor je dat je met dit soort dingen niet om kan gaan maar wees er even voor mij en de Kids ipv bezig zijn met je eigen frustratie..
Als iemand DE GOUDEN TIP heeft dan houd ik me aanbevolen!