Gedrag oudere broer/zus

Hier een meisje van 3.. is al maanden bezig met de zwangerschap en haar nieuwe broertje.. ze kan niet wachten, maar is ook mega zenuwachtig.. daardoor soms niet te genieten.. anderzijds juist weer heel zorgzaam.. Ben ook heel benieuwd hoe uiteindelijk haar reactie en gedrag zal zijn.

Wij lezen iedere avond het boekje van Bobbi: wordt grote broer. Onze tweejarige vindt het een erg leuk boek!

Bobbi en de baby is hier een grote hit ook!

Hier is afgelopen maandag onze zoon geboren. Grote broer van 21 maanden doet super goed. Merkte in zwangerschap ook wel dat die voelde dat er iets ging veranderen maar nu komt die iedere keer lief kijken en lacht die er naar en kusjes geven. 🥰 Zo trots op hem.

Hier een zoontje die over een paar weekjes 18 maanden is wanneer de baby er ook zal zijn. Heb niet het idee dat hij echt begrijpt wat er staat te gebeuren. Hij kijkt soms gek naar mijn dikke buik, wilt eraan zitten (lees: erop slaan🤣) maar verder denk ik niet dat hij iets doorheeft. Hij is heel jaloers over mij en andere kindjes en mijn man, dus ben benieuwd hoe hij straks zal zijn als de baby er is..

Ja dit is bij ons ook! Met name jaloers over mama, dus dat vind ik wel spannend 🫣

Hier zijn ze 4 en 2. De oudste is zich er heel erg bewust van en wil ook met alles meedoen. Die van 2 snap het een beetje. Beide zijn wel wat aanhankelijker en er zijn iets meer botsingen tussen beide.

Mijn dochtertje is net 18 maandjes en snapt er ook nog niet heel veel van 😅. Wel wijst ze regelmatig naar mijn buik als ik vraag waar is de baby? Of me buik krijgt een knuffel 🥰. Gelukkig is ze niet extreem jaloers. Maar dit is wellicht de manier hoe ik er mee om ga. Ik sluit nooit geen kindjes buiten al willen er 3 tegelijk bij mij zitten. Dit gebeurt niet dagelijks maar als ik bij een vriendin ben die gastouder is met meerdere jonge kindjes van dezelfde leeftijd als mijn dochtertje gebeurt dit wel regelmatig.

Onze 1e wordt eind juli 2 jaar. Heeft ook geen idee wat er gaat gebeuren. We zeggen heel vaak dat er een baby in mama's buik zit en er allerlei spullen voor de baby zijn. Verder heeft hij wel in de gaten dat er een babykamer is, aangezien dat eerst zijn kamer was. En als hij de box ziet zegt hij ook: baby. Maar hij vindt het veel te leuk en grappig om er zelf nog even in te liggen. De boekjes van Bobbi over de baby en grote broer vind hij ook superleuk! En hier idd ook erg jaloers als er een ander kindje bij mama zit, dus ben heel benieuwd hoe het zal gaan.

Hier een van 1,5 jaar. Ze snapt er volgens mij nog geen bal van. Ze aait de buik (niet heel subtiel, dus het lijkt soms meer op meppen. Wel lief bedoeld 🤣) en doet haar shirt omhoog en wijst naar haar buik als iemand vraagt of mama een baby krijgt. We blijven het wel vertellen en lezen een boekje over wat er in mama's buik zit. Ik ben heel benieuwd wat ze ervan vindt. Op de opvang is ze dol op de baby's en ze zorgt als een malle voor haar poppen. Maar dat is natuurlijk geen concurrentie voor de aandacht van papa en mama. Loopt vast wel los uiteindelijk, maar zal vast wat extra chaos opleveren in die eerste periode.We gaan haar maar zo veel mogelijk betrekken en zien wel waar het schip strandt 😅.

Hier een broertje van 22 maanden. Eerst was ie heel lief, baby (buik) kusjes geven en aaien. Sinds 2 weken is hij echt een darm. Met alles gooien, slecht slapen, op negatieve manier continu aandacht vragen en slecht eten. We proberen veel leuke dingen met hem te doen, naar de (kinder)boerderij, speeltuin, boekjes lezen, in de moestuin helpen etc. Ook gaat ie nog 3 dagen gewoon naar de gastouders. al het positieve gedrag moedige we aan. Hij weet heel goed wat er gebeurt, hij gaat wekelijks naar oma toe waar zijn nichtjes ( 20 maanden en 2 maanden) dan ook zijn. Hij is heel nieuwsgierig naar die van 2 maanden maar ben heel benieuwd hoe dat hier zal gaan met z'n eigen broertje straks.

Oef onze kleine van 1,5 jaar merkt volgens ons ook dat er wat staat te gebeuren. Ze geeft de buik nog steeds kusjes en wijst ernaar als je vraagt waar is de baby. De babykamer is baba. 🥰 Sinds een week bekijken wij elke dag even het kamertje, vertellen we over de operatie die mama gaat krijgen en dat de baby in de wieg komt te liggen daarna. En sinds 3 dagen is ze onuitstaanbaar 🫣, niet willen eten, slecht slapen, overal drama van maken. Het ene moment mama compleet niet willen, alleen maar papa en dan mama niet los willen laten. Lekker ding! Maar ja het kan ook gewoon weer een ‘fase’ zijn, want we zien ook nieuwe ontwikkelingen. Wie zal het zeggen?

Hier is ze een tijdje wel aanhankelijker geweest, maar daarna gedroeg ze zich eigenlijk weer helemaal normaal. Ze is begin maart 2 geworden, dus 2 jaar en 3 maanden nu. Ze is nu wel weer heel aanhankelijk en wil alleen maar mama, maar dat komt doordat ze ziek is. Al een hele week intussen. Wil als ze gaat slapen ook steeds bij mij, dus snachts ligt ze nu deze week ook bij mij in bed. Ze merkt het dan zelfs als ik op mn andere zij draai en dus met mn rug naar haar ga liggen en komt dan helemaal tegen me aan liggen of gaat huilen. Hoop dat t komt doordat ze ziek is en dat ze snel weer beter is. Maar missch weet ze dat de baby bijna gaat komen, wie zal het zeggen.. ben morgen al 38 weken. Ze geeft mn buik trouwens idd ook steeds knuffels, kusjes en blaast er op voor zo'n scheet geluid haha en zegt dan zusje in buik. En heeft veel interesse voor baby's.

Toen ze in de buik zat was grote zus er al heel erg mee bezig. En het gaat hier echt heel erg goed, constant moet er alles voor zusje worden gedaan 😂 ze is echt een klein moedertje. Volgende maand wordt ze 2. We proberen haar ook te betrekken bij alles en haar te laten helpen wanneer ze iets kan doen en dan flink complimenteren. Ze is ook wel een beetje recalcitrant, maar dat snappen we wel gezien de grote verandering en proberen we maar zo weinig mogelijk aandacht aan te besteden.

Hier is m’n zoontje ook veel aanhankelijker deze week. Heb zelf erge huilbuien gehad uit schuldgevoel 😣

Hier eentje van 5 jaar. Die wisselt wel heel erg in de aandacht vragen. Test heel erg met stoute dingen doen of niet luisteren en wil zelf alles beslissen. Ben zelf nou 36+2 en met mijn bekken instabiliteit merk ik nu echt wel dat het zwaar word. Ook nog eens flink verkouden sinds 2 dagen en hoeft af en toe zo erg. Mijn zoontje wil echt alles samen doen op het moment en weigert alleen in de tuin te spelen want wil dat met mij doen. Er zijn momenten dan is hij heel behulpzaam en lief haalt dan de was uit de wasmachine voor mij zodat ik niet hoef te bukken en wil mee helpen ophangen. Hij snapt het heel goed en kijkt er ook naar uit, toch merk ik dat het spannend voor hem is, hij huilt veel snachts van buikpijn of groeipijn. Doen echt nog veel samen al merk ik dat is afgelopen week teveel heb gedaan en vandaag echt moet blijven zitten/hangen en nu even liggen op bed. Kost me ook teveel voor hem op staan en iets te pakken of te geven, hij jammert gewoon dat hij het zelf niet kan. Ik ben benieuwd hoe de laatste weekjes zullen gaan

Hier is de baby al geboren (7 dagen geleden) en doet mijn zoontje van net twee het wonderbaarlijk goed. Ik had er niet veel van verwacht want hij begreep niet super goed wat er aan zat te komen en is ook een echt mama’s kindje. In het begin was het even lastig maar amper 4 dagen later wilt hij de baby pakken en aaien, mee de pamper verversen en aankleden. Hij trekt nu ook meer met zijn papa op. Wat prachtig is maar ook wel een beetje emotioneel 🥹