Hoi mama’s, even benieuwd of jullie dit herkennen of enig idee hebben waar het mee te maken zou kunnen hebben. Onze zoon van 16,5 maand reageert eigenlijk al zolang als ik me kan herinneren heftig op emoties van andere kindjes. De afgelopen tijd is het erger geworden. Paar voorbeelden; was vanochtend bij een vriendin en haar dochtertje moest huilen. Mijn zoon krijgt dan direct een pruillip en kruipt nog net niet in mij. Hangt aan mijn been en kan dan moeilijk aarden. Ook op de opvang wordt het altijd benoemd. Als kindjes daar gaan huilen dan stormt mijn zoontje weg, kruipt onder de tafel en lijkt te verkrampen. Het duurt dan echt even voordat hij weer ontspant en durft te gaan spelen. Laatst bij kidsplaza stond er een kindje te huilen in de ballenbak en dan kijkt hij heel erg. Blijft dan ook stilstaan, wordt passief. Hij is een lieve gevoelige jongen en dat is ons niet vreemd; wij zijn ook gevoelig en empathisch haha. Maar vind het zo sneu voor hem… Zou graag zien dat hij onbezonnen is en daar nog niet zoveel last van heeft/bij nadenkt op zijn leeftijd. Herkennen jullie dit misschien? De verlatingsangst is nu ook erger dan ooit, hoort bij de leeftijd. Meer afscheidsverdriet en hangt aan onze benen. Maar hij huilde vroeger al met andere kindjes mee. Benieuwd naar jullie kijk hierop of ervaring hiermee. Bedankt!