20 Reacties
3 jaar geleden
Ik ben nu 36.3 en maandag op controle zei ze ook dat ze me misschien gaat inleiden en ik blij mag zijn als we 38 weken halen.
Ook een te kleine baby, maar ook wel een daling in de bloedtoevoer naar de hersenen. Ik moet wel pas vrijdag terug gaan voor echo en monitor. Dus dan gaan we zien of het verslechterd is of niet…
3 jaar geleden
Heyy,
Letterlijk same here!! Ik ben op dit moment 37+2.
Sinds week 31 tot 35 ben ik continu in het zkh geweest omdat mijn baby te klein is. Mijn man is 1.70 ik 160 dus dat was te verwachten. Heb 3 keer per week continu hartfilmpjes echo snzo gehad. Ik zou met 37 ingeleid worden. En plots bij de laatste echo zeiden ze dat het normaal was dat de baby aande kleine kant was omdat wy ookk klein zyn dus mag ze tot week 40 blyve als ik tot dan zelf beval is het ok andedrs word ik ingeleid. Of ik dat toelaat weet ik niet ik sta meer aan de natuurlijke bevalling. Gevoel van ingeleid worden vind ik gewoon heftig. Dus maak je echhtt niet druk vooral alsje placenta goed werkt. Laat je zelf niet gek maken je mag een inleiding weigeren. Vraag echr naar de reden waarom je zou moeten ingeleid worden en het gevaarlijk kan zijn als de baby langer blyft. ( heel eerlijk meestal overdrijven ze en veroorzaken ze stress) letterlijk bij mij het geval
3 jaar geleden
Met mijn vorige zwangerschap was onze dochter geboren met 41 weken en woog 2800 gram. Achteraf was er iets niet goed met de placenta..
Ik ben vandaag 36+1 en onze baby is ook weer aan de kleine kant. Ik ben zelf wel van mening dat het misschien buiten de buik beter groeit, maar dat is ieder voor zich! De baby ligt nu ook nog in stuit, dus dat je bang ben voor een keizersnede kan ik mij helemaal voorstellen….
Hier in het ziekenhuis zien ze nog geen rede om mij in te leiden. (Wat ik wel graag zou willen, ben erg bang voor een kleine baby weer)
Vertrouw op jouw lichaam, je kan het!!!
3 jaar geleden
Ze zijn bang voor stilgeboorte. 39 weken is echt te lang zegt de specialist. Percentage verdubbeld als ik langer dan 39 wacht. Maar dan denk ik ja hoe kan dat. Want met de placenta en bloedtoevoer is niks aan de hand? Is enkel aan de kleine kant. Soms denk ik ze willen haar er gewoon uit hebben en dan to the next one. Bij wijze van. Maar dan denk ik ook ja het zijn wel proffesionals dus ze zullen wel een reden hebben en het beter weten.
3 jaar geleden
Hi,
Ik dacht juist dat hoe langer ze in je buik zitten hoe beter ze nog kunnen “rijpen” vooral als alles gewoon nog goed werkt. 🙈 Waarom willen ze je precies inleiden dan?
3 jaar geleden
Vertrouw op je intuïtie 🙏 En blijf er goed over praten met de specialisen...
Stress is ook niet goed voor je kind dus zorg goed voor je rust en de extra controles kunnen er misschien voor zorgen dat je je wat meer op je gemak voelt. Doe vooral waar je je goed bij voelt.
Ik ben vorige week bevallen met een geplande keizersnede op 37 weken. Ik had een hoog-risico- zwangerschap (vergrote kans op placenta-loslating) en de gynaecoloog had van in het begin aangegeven van de zwangerschap dat ik op 37w mijn keizersnede zou moeten laten doen. Uiteindelijk had mijn klein ventje misschien nog iets langer in de buik kunnen blijven want hij deed het echt heel goed maar toch beslist met de papa om op 37w binnen te gaan omdat ik veel te veel schrik had dat er toch nog iets kon mislopen. Ieder is daar wat anders in, daarmee, volg jouw moedergevoel!
Wat betreft hyperventilatie, heb ik ook. Vorige week woensdag heb ik tegen elke vroedvrouw, de anesthesist en de gynaecoloog gezegd dat ik doodsbang was om te beginnen hyperventileren. Het feit dat ik dat eerlijk durfde toegeven en dat iedereen heel lief reageerde dat ze er dan gingen staan voor mij, was al een pak van mijn hart.. Je hebt niets te verliezen, geef eerlijk aan waarvoor je bang bent. De keizersnede bleef bij mij maar naar achter op de dag geschoven worden dus tegen dat het aan mij was in de namiddag, was ik op van de stress. Tijdens het plaatsen van de epidurale ben ik ook effectief beginnen hyperventileren, ik was bang. De OK-verpleegkundigen hebben mij supergoed begeleid ik mijn ademhaling en eens ze bezig waren, verdween mijn angst als sneeuw voor de zon. Eens je je kind op de wereld aan het zetten bent,is er dat moederinstinct en dat is zo krachtig!
Het komt helemaal goed bij jouw bevalling! Je mag bang zijn, dat is helemaal normaal en oké!
3 jaar geleden
Reactie op S4S
Ze zijn bang voor stilgeboorte. 39 weken is echt te lang zegt de specialist ...
Mijn baby is overleden met 40+ weken door een te kleine placenta. Ze hebben helaas nooit gevoeld dat hij te klein was en de groei achter bleef. Wil je echt niet bang maken, maar ze zeggen dit heus niet om haar maar op de wereld te hebben en door te kunnen gaan naar de volgende baby!
3 jaar geleden
Reactie op S4S
Dank je voor je bericht. Hoelang lag je er uiteindelijk. Hoeveel mensen wa ...
Ik ben om 14h15 naar het OK gegaan en om 17h was ik terug op de kamer.
De vroedvrouw legt haarfijn uit wat er gaat gebeuren, wie er allemaal is (OK-verpleegkundigen, anesthesist, gynaecoloog, assistent, pediater,....) En de vroedvrouw is altijd aan mijn zijde gebleven. Heb geen bang om je angsten uit te spreken, heb ik ook gedaan en ze heeft er goed op ingespeeld.
Ik kon niet rechtop gaan zitten maar het voordeel als je ligt is dat je je ogen kan dichtdoen en zo minder prikkels binnenkrijgt, de verpleegsters hebben toen met mij ademhalingsoefeningen gedaan.
Het komt echt goed, ik was ook doodsbang en nu denk ik, waar was ik nu eigenlijk zo bang voor? Het is de mooiste ervaring dat er is!❤️
3 jaar geleden
Bij mijn vorige zwangerschap ook veel extra groei echo’s gehad ivm een ‘te kleine baby’. Dan hadden ze het weer over inleiden en dan weer niet. Net als bij jou functioneerde alles verder goed. Uiteindelijk is ze met 39+5 zelf geboren met een gewicht van 2505 gram. Ze deed het meteen prima. Placenta is nog opgestuurd voor onderzoek. Die was wat aan de kleine kant maar dat past dan weer bij een kleine baby zeiden ze.
3 jaar geleden
Bij mij zagen ze op 35 weken dat de baby de groeicurve niet volgde en weinig bij kwam. Daarom 2 weken later (gisteren) een extra echo. De groei was nog achteruit gegaan dus ik word deze avond ingeleid. Bij mij leek het wel of de placenta mogelijk minder goed werkte. Ergens stel ik me ook de vraag of er wel echt iets mis is, mijn man en ik waren ook lichte baby's. Maar ik wil het risico niet nemen en volg de raad van de gynaecologen maar op. Anders zou ik me waarschijnlijk toch maar elke keer afvragen of het nog wel goed gaat met de baby. Ik heb ook wel wat angsten rond de bevalling (moeite met inwendige onderzoeken, naaldenangst,...) dus dat het kunstmatig begint vind ik niet zo'n leuk idee, maar ik moet erdoor. Ik ga het ook wel aangeven in het ziekenhuis en dan hoop ik dat ze extra lief gaan zijn voor mij 😅














