Sterke eigen wil ?

Hier net hetzelfde, de allerliefste, maar als hij het in zijn hoofd is .. ai ai zucht zucht .. (14maand)

Same here dochtertje 14maanden

Jaa zeker, onze mannetje wilt alles wat nieuw is ook uit proberen😁 Als Wij patat met saus eten, doopt hij zijn patatje er ook In en smikkelt hij. Hij had een keer pasta zonder iets en wij met saus. Hij zat naar mijn eten te kijken en ging wijzen, meneer at zijn eigen pasta niet en kreeg vervolgens saus erbij. Nou alles ging naar binnen😂😂

Haha hier ook. Wijzen en ja knikken tot gebeurt wat hij wil. Zo niet, compleet woest! Gooien met spullen, op de grond liggen dweilen, krijsen. Dit herken ik helemaal niet van onze eerste. Die vond alles wel prima en was heel gemakkelijk af te leiden. Ik erken dat hij boos is of dat het jammer is en leg uit waarom we iets toch niet gaan doen. Daarna probeer ik hem wat af te leiden met iets dat wel mag of door hem even fysiek uit de situatie te halen (even bij het raam gaan kijken, naar buiten of een boekje of speeltje pakken).

Qua eten krijgt hij gewoon wat wij ook hebben trouwens. Daarom eten we nu altijd kwark als toetje en verder eten we in de basis gezond. Af en toe pannenkoek, frietjes (uit de oven zonder zout) oid vind ik niet zo'n probleem. Bij de eerste lukte het om dat uit de buurt te houden. Bij hem totaal niet, dus dat laat ik maar wat los. Snacken doe ik als hij slaapt 🙈

Volkomen normaal gedrag voor een kind van deze leeftijd! Al regeert het ene kind intenser dan het andere: het hoort bij de ontwikkeling. Ons 4e lieverdje 🥰 zit in precies deze fase. En dit gedrag blijft tot op zekere hoogte nog jaren bestaan. Want grenzen en kaders opzoeken is heel gezond gedrag; een kind zoekt daarin veiligheid en test jouw betrouwbaarheid en sterkzijn. Dus merk je dat dit je radeloos maakt, dan kan het erg helpen om eens wat te lezen over opvoeding in boeken etc. Ik heb zelf inderdaad zeker 2 temperamentvolle kinderen (de oudste en de 3e) en ken dit gevoel wat je beschrijft. Zeker bij de eerste, want ik wist niet wat me overkwam! Het boek ‘temperamentvolle kinderen’ heeft me erg geholpen, wat niet alleen voor zulke kids maar bij opvoeding in het algemeen in helpend is. Maar ook online opvoedtips op sites en via YouTube kunnen heel handig zijn om voor jezelf duidelijk te krijgen hoe je ermee om kunt gaan. Veel succes!

Dankjewel voor de tips! Ik ga het boek bestellen :)

Heel herkenbaar! Zodra iets niet gaat zoals mevrouw bedacht heeft is het drama, naar de grond laten storten en krijsen 😲 ook met eten, krijgt ze niet hetzelfde dan veegt ze gerust zonder pardon haar eten van haar tafel/blad… zo totaaaal anders dan de eerste 🤣

Die van ons had vandaag frietjes met kipnuggets omdat wij ook friet aten. Bij hem had ik er worteltjes bij gelegd. Die gooit hij vakkundig op de grond, probeert ze niet eens. Wij corrigeren hem iedere keer als hij wat weggooit, maar daar lijkt hij niet zo van onder de indruk. Doet het gerust nog een keer en als wij “nee” zeggen moet hij lachen. Pas als ik aanhoud gaat hij huilen of mokken. Echt aan het uitdagen en onze consequente houding aan het testen. Soms moet ik mijn lach inhouden maar vind het ook enorm frustrerend. Soms wijk ik dus nog uit naar potjes met groenten erbij want die eet hij allemaal. De rest is moeilijk.. Hij is ook erg energiek thuis. En nu heeft hij dus best weinig gegeten (paar frietjes en 2 kipnuggets), wel nog toetje gehad. Dan ben ik dus bang dat hij te weinig eet en honger krijgt snachts. Hebben jullie dit ook?

Herkenbaar hoor, je bent zeker niet de enige 🥲. Het ene kindje is er alleen sterker in dan het andere. Mijn tip, praat met je partner over welke dingen je belangrijk vindt om vast te houden, en welke niet zodat je op voorhand weet of je wil volhouden samen. Als je één keer toegeeft aan ander/jouw eten nadat het eigen eten op de grond ging, is het voor zo’n kleintje niet te bevatten waarom dat de volgende keer niet weer zou werken. Ik vind gezonde voeding en niet zeuren om eten héél belangrijk dus daar hou ik altijd voet bij stuk. Andere dingen vind ik minder boeiend en geef ik dus snel toe. Vanuit ‘ahh is dat wat je wil? Dat kan hoor!’ In plaats van 10 minuten volhouden en dan toch toegeven. Dan werk je (in mijn ogen) vooral in de hand dat ze het gevoel hebben te moeten zeuren/smijten/krijsen om hun zin te krijgen.